تاثیر ۱۶ هفته تمرین استقامتی شدید بر تغییرات ساختاری بطن راست موشهای ۱ صحرایی نر نژاد ویستار

هدف: فعالیت ورزشی استقامتی شدید ممکن است در طولانیمدت باعث ایجاد فیبروز قلبی شود. هدف از اینمطالعه بررسی اینکه آیا انجام فعالیت ورزشی استقامتی شدید و طولانی مدت می تواند منجر به ایجاد تغییراتساختاری پاتولوژیک در قلب موش های صحرایی شود.روشها: تعداد ۱۶ سر موش صحرایی نر بالغ ) ۴ هفتگی( نژاد ویستار بهصورت تصادفی به دو گروه کنترل و تمرینتقسیم شدند. تمرین استقامتی شدید دویدن روی نوارگردان )پنج جلسه در هفته با شدت ۳۶ متر بر دقیقه و بهمدت ۱۶ هفته( توسط گروه تمرینی انجام شد. پس از تشریح موش های صحرایی میزان رسوب کلاژن با استفادهاز روش Masson trichrome و بیان ژن و بیان پروتئین PKP۲ و TGF-β۱ در بطن راست به ترتیب با استفاده ازروش Real time-PCR و Western blotting اندازهگیری شد و دادههای حاصل از طریق آزمون t مستقل و در سطحمعناداری ) ۵ / P ≥ ۰ ( تجزیه و تحلیل شدند. ۰نتایج: میزان رسوب کلاژن ) ۰۱ / P = ۰ ( و بیان ژن و بیان پروتئین TGF-β۱ )به ترتیب ) ۰۳ / P = ۰ ( و ) ۰۱ / P = ۰ (( در بطنراست موشهای صحرایی در گروه تمرینی به صورت معناداری بیشتر شده بود. از طرفی بیان ژن PKP۲ در گروهتمرین به صورت معنادار کمتر شده بود ) ۰۴ / P = ۰ ( اما کم شدن بیان پروتئین PKP۲ در گروه تمرینی معنادار نبود) ۵/ .)P = ۰نتیجهگیری: بر اساس نتایج این مطالعه حیوانی، فیبروز قلبی و افزایش بیان ژن پروتئینهای دسموزومی پساز فعالیت ورزشی شدید و طولانی مدت مشاهده شد که نشان میدهد فعالیت ورزشی استقامتی شدید وطولانیمدت احتمالا میتواند از طریق بر هم زدن ساختار دسموزوم ها و تشکیل بافت فیبروزی، باعث ایجادتغییرات پاتولوژیک در بطن راست شود.

Keywords:

پروتئن های دسموزومی , شاخصهای فیبروزی , تمر ین استقامتی