ریشه های ناسازگاری دانشجویان با هویت برساخته ی حکومت پهلوی در دهه های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰

محمدرضا پهلوی در دهه های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ شمسی در حوزه های گوناگون کشورداری به اصلاحات توسعه گرایانه دست زد و سعی کرد تا در هر کدام از این حوزه ها هویتی را به مثابه هویت مشروع تعریف و افراد (ازجمله دانشجویان) را به پذیرش آن ترغیب کند. اما این هویت مشروع (هویت ساخته شده توسط دستگاه حکومتی پهلوی) با استقبال دانشجویان و نخبگان ابزاری/فکری جامعه مواجه نشد و برنامه های محمدرضا شاه نتوانست نظر موافق دانشجویان را جلب و آنها را همراه کند. پرسش اصلی مقاله ی حاضر این است که هویت مشروع (هویت برساخته ی نظام سیاسی) به چه دلیل از سوی دانشجویان در دهه های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ طرد شد؟ فرضیه ی نوشتار با بهره گیری از دو سازه ی نظری میدان/عادت واره ی «بوردیو» و هویت «کاستلز»، چنین طرح شد: انطباق نداشتن هویت مشروع میدان های اقتصادی، دانشگاهی و سیاسی با یکدیگر و ناهمسویی سیاست گذاری ها سبب طرد هویت مشروع از سوی دانشجویان شد. یافته ی مقاله نشان می دهد که هویت مشروع پیرومنشانه باعث شد تا دانشجویان به تدوین هویت مقاومت گرایش یابند. نوشتار با روش تبیینی «چگونه ممکن است» نگارش شد.

ریشه های ناسازگاری دانشجویان با هویت برساخته ی حکومت پهلوی در دهه های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ Keywords:

Iran , Pahlavi the Second , Student Movement , Field/Habitus , Identity. , ایران , پهلوی دوم , جنبش دانشجویی , میدان/هابیتوس , هویت