تاثیر نوآوری باز واردشونده بر عملکرد نوآوری از طریق تحلیل نقش میانجی استراتژی نوآوری و تسهیم دانش

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر نوآوری باز واردشونده بر عملکرد نوآوری از طریق تحلیل نقش میانجی استراتژی نوآوری و تسهیم دانش در در شرکت فولاد مبارکه اصفهان بوده است. تحقیق حاضر از لحاظ روش تحقیق، همبستگی و از لحاظ هدف، از نوع کاربردی بوده است. ابزار تحقیق بر اساس پرسش نامه های استاندارد عملکرد نوآوری قاسمی (۱۳۹۶)، نوآوری باز واردشونده لیشتنتالر (۲۰۰۹)، استراتژی نوآوری رجب زاده (۱۳۹۶) و تسهیم دانش خسروجردی (۱۳۹۵) بوده است که پس از سنجش روایی (همگرا، واگرا، اکتشافی و تاییدی) و پایایی (آلفای کرونباخ و ترکیبی)، از طریق مشارکت ۹۸ نفر از مدیران شرکت فولاد مبارکه اصفهان که با روش نمونه-گیری تصادفی و از طریق فرمول کوکران، انتخاب شدند، اجرا گردید. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات، در دو سطح توصیفی و استنباطی و از طریق نرم افزارهای «SPSS۲۵» و «SmartPLS۳» اجرا شد. یافته هایی تحقیق نشان داد، بیشترین ضریب بتا (β=۰.۷۳۶) مربوط به مسیر نوآوری باز واردشونده به تسهیم دانش بوده است، همچنین تسهیم دانش و استراتژی نوآوری به طور کامل، رابطه بین نوآوری باز واردشونده و عملکرد نوآوری را به صورت مستقیم (با مقدار ۳۶۷/۰)، به صورت غیرمستقیم (با مقدار ۳۸۱/۰) و به صورت کلی (با مقدار ۷۴۸/۰) میانجی گری نموده است.

Keywords:

نوآوری باز واردشونده , عملکرد نوآوری , استراتژی نوآوری , تسهیم دانش