ارزیابی اثربخشی روش آرام سازی بنسون در زنان بر عوارض یائسگی
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 218
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-24-6_007
تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1400
Abstract:
مقدمه: یکی از بحرانی ترین مراحل زندگی زنان، دوران یائسگی می باشد. با این وجود دوره گذار از یائسگی و دوره یائسگی با بحران های احساسی و اجتماعی توام می باشد. آرام سازی بنسون بر علائم و نشانه های جسمی و روانی تاثیر می گذارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی روش آرام سازی بنسون در زنان بر عوارض یائسگی انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی ۸۰ زن یائسه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی شهر مشهد در سال ۱۳۹۸ انجام شد. افراد به دو گروه ۴۰ نفره مداخله و کنترل تخصیص شد. برای گروه مداخله علاوه بر مراقبت معمول، تمرین روش آرام سازی بنسون در ۸ جلسه (هفته ای یک بار) و گروه کنترل، مراقبت روتین انجام گردید.پرسشنامه ها برای هر دو گروه در ابتدای مداخله و یک هفته بعد از پایان آخرین جلسه تکمیل شد. ابزارها پرسشنامه شدت علائم یائسگی، عملکرد جنسی و کیفیت زندگی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزارSPSS (نسخه ۱۶) و آزمون تی مستقل، من ویتنی، کای دو یا فیشر، ویلکاکسون انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: بر اساس نتایج آزمون من ویتنی، بین دو گروه آزمون و کنترل قبل از مداخله نمره شدت علائم یائسگی (۱۶۴/۰=p) و عملکرد جنسی (۱۷۲/۰=p) تفاوت آماری معناداری وجود نداشت و دو گروه همگن بودند. در مقابل، گروه آزمون و کنترل در کیفیت زندگی (۰۰۲/۰=p) تفاوت آماری معناداری داشتند. بر اساس نتایج آزمون من ویتنی، بین دو گروه آزمون و کنترل بعد از مداخله نمره شدت علائم یائسگی (۰۰۱/۰>p)، عملکرد جنسی (۰۲۱/۰=p) و کیفیت زندگی (۰۰۱/۰=p) تفاوت آماری معناداری وجود داشت و در گروه مداخله بهتر بود. نتیجه گیری: مداخله آرام سازی بنسون نقش مهمی در افزایش کیفیت زندگی و کاهش علائم یائسگی و عملکرد جنسی دارد و روشی بی خطر، مفید و بدون هزینه در کنترل علائم زنان یائسه می باشد.
Keywords:
Authors
دینا آبادی باویل
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پزشکی واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.
صدیقه شریعت مغانی
مربی گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
محمد حسن رشیدپور
دانشجوی کارشناسی ژنتیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.
جمشید جمالی
استادیار گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :