مدل رابطه ابعاد چشم انداز زمان و رضایت زناشویی با توجه به اثرات میانجی بهزیستی روان شناختی

این پژوهش با هدف بررسی رابطه ابعاد چشم انداز زمان و رضایت زناشویی با توجه به نقش واسطه ای بهزیستی روانشناختی در قالب یک مدل تحلیل مسیر به انجام رسیده است. نمونه آماری این پژوهش عبارت بود از ۴۰۸ زن متاهل ۲۰ تا ۵۰ ساله ساکن شهر تهران که با استفاده از روش خوشه ای چندمرحله ­ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضر شامل پرسش نامه رضایت زناشویی انریچ، بهزیستی روانشناختی ریف و فرم کوتاه چشمانداز زمان زیمباردو بود. برای تحلیل داده ها از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است. همچنین مشخص شد که گذشته خوب، حال لذتگرا و آینده، نه تنها به طور مثبت مستقیم، بلکه به طور مثبت و غیرمستقیم با واسطه بهزیستی روانشناختی بر رضایت زناشویی تاثیر میگذارند. به علاوه متغیرهای گذشته بد و حال منفعل به طور منفی مستقیم و همچنین به طور منفی و غیرمستقیم با واسطه بهزیستی روانشناختی بر رضایت زناشویی تاثیرگذار هستند. از مجموع یافته ها نقش ابعاد چشمانداز زمان بر رضایت زناشویی و نقش میانجی بهزیستی روانشناختی تایید شد که این امر دارای تلویحات کاربردی برای متخصصان و روانشناسان در تدوین مداخلات زناشویی است.