معیارهای حقوقی توصیف و تشخیص جلسه اول دادرسی مدنی (در اوقات عادی و تجدید جلسه)

نخستین جلسه دادرسی که گاهی با عناوین مشابه و بعضا مترادف مانند جلسه اولدادرسی یا تا اولین جلسه دادرسی از آن یاد می کنند، به معنای رسیدگی قضایی توسطدادگاه حقوقی به منظور استماع دادخواهی و مطالبه حق متقاضی، حل و فصل دعوایحقوقی و صدور رای مقتضی جهت احیای حقوق صاحب حق (ذیحق) می باشد. مسلم استدر چنین فرآیندی، تعیین وقت دادرسی یا همان جلسه (جلسات) دادگاه، صرف نظر از نوعدعوا ضروری و از بدیهیات قواعد ناظر بر دادرسی مدنی خواهد بود. با این وجود، قانونگذارایرانی در قانون آیین دادرسی مدنی، جهت حفظ و تضمین هرچه بهتر حقوق اصحاب دعوا،همچنین تحکیم مقررات ناظر بر دادرسی مدنی در دادگاه ها، همواره سعی نموده است کهدعوای حقوقی در مقطع خاصی به سرانجام یا لااقل، دادگاه ضمن ورود به ماهیت دعوا،استماع اظهارات طرفین و بررسی دلایل ابرازی آنها، آماده و مستعد برای صدور رای مقتضیباشد. این ظرف زمانی خاص که به نوعی برای اصحاب دعوا هم ایجاد حق می کند و همتکلیف، «نخستین جلسه دادرسی» نامیده می شود که با وجود اهمیت فراوان، قانونگذارنسبت به زمان آغاز و پایان آن یا نحوه تشخیص و یا ضابطه مندی آن، در قانون آییندادرسی مدنی مصوب ۱۳۷۹ سخنی به میان نیاورده است. بر این اساس، توصیف این مقطعاز دادرسی و نحوه تشخیص آن، موضوع بحث ما در مقاله حاضر خواهد بود.

Keywords:

دادرسی مدنی , جلسه دادرسی , نخستین جلسه , تجدید جلسه