مطالعه ای بر فرهنگ محیط زیستی و رابطه آن با حاشیه نشنی مناطق شهری

پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی– تحلیلی با استفاده از ابزار پرسشنامه می باشد. هدفاین پژوهش بررسی رابطه حاشیه نشینی و فرهنگ زیست محیط می باشد. جامعه آماری پژوهش شهروندان شهر تهرانبوده اند و تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ نفر محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل ازپرسشنامه، از نرم افزار spss استفاده شده است. آزمون کولموگروف اسمیرنوف غیرنرمال بودن داده ها را نشان داد کهدر نهایت برای بررسی فرضیات پژوهش از آزمون ناپارامتریک اسپیرمن استفاده شده است. نتایج آزمون اسپیرمن نشانداد که رابطه همبستگی بین دو متغیر حاشیه نشینی و فرهنگ زیست محیطی با ضریب ۰/۸۵۰ و sig=۰.۰۰۱ تاییدشده و با سطح اطمینان ۹۵ درصد مورد قبول است. به دلیل این که سطح معناداری در ضریب همبستگی کمتر از پنجدرصد است، لذا رابطه مستقیم و معناداری بین دو متغیر حاشیه نشینی و فرهنگ زیست محیط ی وجود دارد و درنتیجه فرض (۰)H رد شده و فرض (۱)H مورد تایید است.

Keywords:

حاشیه نشینی , فرهنگ زیست محیطی , شهرندان