تاثیر روش های عمل آوری شیمیایی و زیستی بر ترکیب شیمیایی، فراسنجه های تولید گاز و قابلیت هضم برون تنی بقایای نخود زراعی
Publish place: Research on Animal Production، Vol: 9، Issue: 22
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 171
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RAP-9-22_009
تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1400
Abstract:
این پژوهش به منظور بررسی اثر عمل آوری شیمیایی و زیستی بر ترکیب شیمیایی، فراسنجه های تولید گاز و قابلیت هضم برونتنی بقایای نخود زراعی در قالب طرح کاملا تصادفی (۷ تیمار و ۳ تکرار) انجام شد. تیمارها شامل بقایای نخود زراعی عمل آوری نشده (شاهد) و عمل آوری شده با آب (۵/۲ لیتر در کیلوگرم ماده خشک)، هیدروکسید سدیم (۵۰ گرم در کیلوگرم ماده خشک)، پراکسید هیدروژن (۱۱۴ میلی لیتر در کیلوگرم ماده خشک)، و قارچ های آسپرژیلوس نایجر، تریکودرما هارزیانوم و صدفی (۱۰۵× ۵ اسپور بر میلی لیتر) بودند. ترکیب شیمیایی نمونه ها مطابق روش های استاندارد تعیین شد. به منظور برآورد فرآسنجه های تولید گاز نمونه ها، از آزمون تولید گاز استفاده شد. قابلیت هضم برونتنی نمونه ها با استفاده از روش کشت بسته انجام شد. عمل آوری بر ترکیب شیمیایی تیمارها موثر بود (۰۳/۰>p). به جز آب، سایر تیمارها باعث افزایش خاکستر و کاهش ماده آلی شدند. مقدار پروتئین خام توسط تیمارهای مختلف افزایش یافت. بیشترین مقدار در تیمار تریکودرما مشاهده شد (۷۶/۴ درصد ماده خشک). هیدروکسید سدیم باعث کاهش الیاف نامحلول در شوینده خنثی نسبت به شاهد شد (۰۰/۵۴ درصد ۶۶/۵۶ درصد). عمل آوری پتانسیل تولید گاز و نرخ تولید گاز را کاهش داد. کمترین مقدار این صفات در تیمار تریکودرما به دست آمد (به ترتیب ۹/۱۶۲ میلی لیتر به ازای ۲۰۰ میلی گرم ماده خشک و ۰۵۲/۰ میلی لیتر در ساعت). تیمارهای هیدروکسید سدیم و قارچ آسپرژیلوس مقدار قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی را افزایش (۰۱/۰>p) دادند (به ترتیب ۵۸ و ۶۲ درصد برای قابلیت هضم ماده خشک، ۵۷ و ۶۲ درصد برای قابلیت هضم ماده آلی). تمام تیمارها باعث افزایش توده میکروبی تولید شده و بازده آن شدند (۰۰۰۳/۰>p). بیشترین افزایش در تیمار آسپرژیلوس مشاهده شد (به ترتیب ۲۸/۱۶۰ میلی گرم بر گرم ماده خشک و ۴۸/۰). بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، تیمارهای هیدروکسید سدیم و قارچ آسپرژیلوس در بهبود ارزش تغذیه ای بقایای نخود فرنگی در شرایط آزمایشگاهی موثر بودند.
Keywords:
Aspergillus niger , Nutritional value , Cicer arietinum wastes , Trichoderma harzianum , hydrogen peroxide , sodium hydroxide , Pleurotus ostreatus , آسپرژیلوس نایجر , ارزش تغذیه ای , بقایای نخود زراعی , تریکودرما هارزیانوم , پراکسید هیدروژن , هیدروکسید سدیم , قارچ صدفی
Authors
کبری سلطانی ناصری
Gonbad Kavous University
فرزاد قنبری
Gonbad Kavous University
جواد بیات کوهسار
Gonbad Kavous University
فاختک طلیعی
Gonbad Kavous University
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :