تاثیر بیوچار و قارچهای میکوریز بر زیست فراهمی فسفر در یک خاک آهکی و جذب آن توسط ذرت

فسفر از عناصر ضروری و پرمصرف برای رشد گیاهان بوده که کمبود آن در خاکهای آهکی تولید محصولات کشاورزی را با چالش مواجه کرده است. باتوجه به اثرات منفی ناشی از مصرف بیرویه کودهای شیمیایی، کودهای آلی و زیستی به عنوان جایگزین و در اکثر موارد به صورت مکمل میتواند تضمین کننده پایداری سامانه های کشاورزی باشد. یک آزمایش گلخانه ای برای بررسی اثرات متقابل بیوچار و قارچهای میکوریز بر جذب فسفر توسط ذرت رشد یافته در خاک آهکی گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی شهر کرمان انجام شد. بیوچار طی فرآیند پیرولیز آهسته از کود گاوی ساخته شد. دوازده ترکیب تیمار (عامل اول، تیمارهای آلی شامل سطوح صفر، ۲ و ۴ درصد کودگاوی و بیوچار آن و عامل دوم، تلقیح و عدم تلقیح با قارچ میکوریز) در یک طرح پایه کاملا تصادفی با چهار تکرار مرتب شدند. مقدار فسفر قابل استفاده خاک به روش اولسن اندازه گیری شد. وزن تر و خشک شاخساره با ترازوی دیجیتال توزین شد و مقدار فسفر اندام هوایی به روش رنگ سنجی زرد اندازه گیری شد. بر اساس نتایج، اثرات تیمارهای کودی بر فسفر اندام هوایی، وزن خشک و وزن تر اندام هوایی و کلنیزاسیون در سطح ۱ درصد معنی دار شدند. اثرتیمار میکوریز بر کلیه پارامترهای به جز وزن تر اندام هوایی معنی دار شد. تاثیر تیمارهای کودی و میکوریز بر فسفر قابل جذب خاک در سطح ۱ درصد معنیدار شد و بیشترین فسفر قابل جذب در سه ماه پس از کاشت گیاه در تیمار ۴درصد کود گاوی با مقدار ۳۸/۱ میلیگرم بر کیلوگرم به دست آمد. با این حال استفاده از بیوچار تاثیر کمتری نسبت به کاربرد کودگاوی در بهبود رشد ذرت و جذب فسفر توسط آن دارد.

Keywords:

خاک آهکی , بیوچار , قارچ میکوریز , فسفر قابل جذب