اثر بیوپرایمینگ بر خصوصیات عملکرد کمی و کیفی گیاه بادرنجبویه تحت تنش کمبود آب در سال دوم کشت

به منظور اثر باکتریهای محرک رشد گیاه بر عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی بادرنجبویه تحت تنش کمبود آب در سال دوم کشت، آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. سه سطح تنش کمبود آب )آبیاری کامل، ۷۵ و ۵۰ درصد آبیاری کامل( به عنوان فاکتور اصلی و تلقیح با باکتریهای محرک رشد در ۵ سطح شامل شاهد )عدم تلقیح باکتریایی( و تلقیح با چهار گونه باکتریایی Azospirillum(، Bacillus strain A، Bacillus amyloliquefaciens و)Stereptomises rimosus به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج بدست آمده، اثر سطوح مختلف تنش کمبود آب بر سطح برگ، شاخص سطح برگ، عملکرد اسانس و عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال ۱ درصد و درصد اسانس در سطح ۵ درصد معنیدار بود. اثر باکتری بر سطح برگ، شاخص سطح برگ، عملکرد اسانس و عملکرد بیولوژیک در سطح ۱ درصد معنیدار شد. با افزایش سطوح تنش آب روند کاهشی در همهی صفات مورد بررسی به غیر از درصد اسانس دیده شد، درحالیکه تلقیح گیاه با باکتریهای محرک رشد باعث افزایش همه صفات نسبت به شاهد شد و تیمارهای باکتریایی کاهش در اثرات سوء تنش آبی را به دنبال داشت. با توجه به نتایج حاصل شده در این پژوهش، به منظور بهبود صفات اگرونومیک مورد بررسی، تلقیح با باکتریBacillus amyloliquefaciens و به منظور بهبود درصد اسانس تلقیح با باکتری Azospirillum توصیه میشود.

Keywords:

تنش غیرزیستی , گیاهان دارویی , کشاورزی پایدار , مدیریت مصرف آب