احراز مفهوم مسلوب الاردگی در نظام حقوق کیفری ایران و انگلستان

یکی از مهم ترین دفاعیاتی که ممکن است در دسترس و اختیار متهمان قرار گیرد، دفاع مبتنی بر مسلوب الارادگی است. اولین موضوع در ارتباط با مسلوب ارلارادگی، چگونگی احراز این مفهوم و رسیدن به آن است. در حالیکه مسلوب الارادگی در نظام حقوقی انگلستان در مجموعه دفاعیات، مطرح می گردد، در نظام حقوقی ایران، مصادیق مبتنی بر مسلوب الارادگی را باید در بحث موانع مسئولیت کیفری بررسی کنیم. در حقوق انگلستان احراز مسلوب الارادگی یا ناشی از جنون است و یا سایر عوامل خارج از جنون. در ایران احراز مسلوب الارادگی را باید در عوامل درونی فرد و یا بیرون از خود فرد جستجو کرد. در مورد تشخیص جنون،  قواعد مک ناتن در حقوق انگلستان، علی رغم ایراداتی که به آن وارد است، به ضوابط علمی روانپزشکی نزدیکی بیشتری دارد، در حالیکه ضابطه قانونی ارائه شده در ماده ۱۴۹ قانون مجازات اسلامی ایران از آموزه های روان پزشکی مدرن، فاصله زیادی دارد و باید مورد بازنگری قرار گیرد. رسیدن به مفهوم واقعی مسلوب الارادگی از چالش های هر دو نظام حقوقی است که راه های متفاوتی را برای حصول و رسیدن به این مفهوم طی می کنند. تعابیر متفاوت قانونگذار و پزشکی قانونی از مسلوب الارادگی در ایران ، از مهمترین چالش هایی است که در حال حاضر وجود دارد و بایستی مرتفع گردد.

Keywords:

مسلوب الارادگی , جنون , مسئولیت کیفری , دفاع , مستی , خواب , بیهوشی