نانومواد خودتمیزشونده و کاربرد نانومصالح در معماری با رویکرد پایداری

مفاهیم فناوری نانو در بخش ساختمان درحال معرفی قابلیت های جدیدی برای مواد استفاده شده است. مصالح خودتمیزشونده (فتوکاتالسیت+آب - دوستی) از سال ۲۰۰۲ در بازار در دسترس بودهاند و هر روز نیاز و تقاضا استفاده از آن سطوح افزایش می یابد خود تمیزشوندگی می تواند به روش های مختلفی از جمله آبگریزی (دفع کننده آب،، آب دوستی (جذب کننده آب) یا فوتوکاتالیستی انجام شود که این روش ها را میتوان با یکدیگر ترکیب کرد. با استفاده از این پوشش ها در سطوحی که در معرض آب کافی باشند دیگر نیازی به تمیز شدن ندارند در نتیجه نیاز به مراقبت و تعمیرات را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. این مصالح با افزایش طول عمر بنا، موجب کاهش هدر رفت مصالح و کاهش مصرف انرژی می شوند. لذا آشنایی با روش های ایجاد چنین سطوحی و بررسی نحوه ی تعامل معماری پایدار و نانومعماری در بستر خودتمیزشوند گی از جمله عواملیست که در این مقاله به روش توصیفی بیان می گردد

Keywords:

آبگریزی , پایداری , خودتمیزشوندگی , نانومواد , نانو معماری , معماری پایدار.