نقش الگو های ارتباطی خانواده در پیش بینی هوش هیجانی دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص

زمینه و هدف: دانش‎آموزان با اختلال یادگیری با وجود داشتن توانایی شناختی مطلوب، دچار مشکلات هیجانی- اجتماعی هستند و در مهارت هوش هیجانی ضعیف عمل می کنند. محیط خانواده می تواند نقش اساسی در تحول مهارت هوش هیجانی داشته باشد، از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش الگوهای ارتباطی خانواده در پیش بینی هوش هیجانی دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص انجام شد. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. شرکت کنندگان پژوهش شامل ۸۳ نفر از دانش‎آموزان تمامی مراکز اختلالات یادگیری شهر شیراز، در پایه‎های تحصیلی سوم تا ششم در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ بودند که به شیوه در دسترس انتخاب شدند. یرای جمع­ آوری داده ها از پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده کوئرنر و فیتزپاتریک (۲۰۰۲) و پرسش نامه هوش هیجانی برادبری و گریوز (۲۰۰۵) استفاده شد. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که جهت‎گیری گفت‎وشنود به صورت مثبت و جهت‎گیری همنوایی به صورت منفی با هوش هیجانی رابطه دارد (۰/۰۱>P).  همچنین یافته‎های رگرسیون چندگانه نشان داد که جهت‎گیری گفت­ وشنود پیش‎بینی کننده مثبت و معنیدار (۰/۰۰۱>P) هوش هیجانی و خرده­مقیاسهای آن، و جهت‎گیری همنوایی (۰/۰۵> p) پیش‎بینی کننده منفی و معنیدار مدیریت روابط و هوش هیجانی است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان بیان کرد که کودکان با اختلال یادگیری خاص در خانواده هایی که به بحث و تبادل نظر آزاد تشویق می‎شوند می توانند هوش هیجانی مطلوبی را تجربه کنند و بالعکس در خانواده‎های که به طور مداوم همنوایی و یکسان بودن نگرش‎ها و باورها تاکید می­ شود، مدیریت روابط و هوش هیجانی ضعیف تری خواهند داشت. 

Keywords:

Family communication patterns , emotional intelligence , students , specific learning disorder , الگو های ارتباطی خانواده , هوش هیجانی , دانش آموزان , اختلال یادگیری خاص