تاثیر آموزش والدگری مثبت مبتنی بر روی آورد ساندرز بر شادزیستی و تعارض والد- فرزندی دانش آموزان

زمینه و هدف: از آنجایی­که سیک والدگری والدین بر بسیاری از جوانب زندگی فرزندانشان تاثیر عمده­ای دارد، این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش والدگری مثبت مبتنی بر روی­ آورد ساندرز بر افزایش شادزیستی و کاهش تعارض والد- فرزندی دانش ­آموزان صورت گرفت. روش: روش پژوهش از نوع نیمه ­آزمایشی با طرح پیش­ آزمون- پس ­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه­ آماری شامل تمامی دانش ­آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر شیراز در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ بود که از بین آنها با استفاده از روش نمونه­ گیری چندمرحله­ای تعداد ۳۰  نفر از مادرانی که فرزندان شان نمره پایینی در شادزیستی و نمره بالایی در تعارض والد- فرزندی داشتند، انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل جای دهی شدند. ابزار گردآوری داده ­ها شامل پرسشنامه شادزیستی آکسفورد آرگیل و لو (۱۹۹۰) و تعارض والد- فرزندی اشتروس (۱۹۹۶) بود. روش والدگری مثبت در ۸ جلسه ۲ ساعته به گروه آزمایش آموزش داده شد. تحلیل داده ­ها با استفاده از تحلیل کوواریانس انجام شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که آموزش والدگری مثبت مبتنی بر روی­آورد ساندرز بر افزایش شادزیستی و کاهش تعارض والد- فرزندی دانش­آموزان تاثیر معنی­داری دارد (۰/۰۵P<).  نتیجه­ گیری: در مجموع نتایج به دست آمده از این پژوهش، سودمندی آموزش والدگری مثبت را به دلیل نقشی که در سلامت و شاد­زیستی و کاهش تعارض والد- فرزندی بر عهده دارد مورد تایید و تاکید قرار می­دهد.

تاثیر آموزش والدگری مثبت مبتنی بر روی آورد ساندرز بر شادزیستی و تعارض والد- فرزندی دانش آموزان Keywords:

Positive parenting style teaching , parent-child conflict , happiness , آموزش والدگری مثبت , تعارض والد- فرزندی , شادزیستی