طراحی و تبیین مدل ارتقای کارآمدی منابع انسانی بر اساس مولفه های آمایش سرزمین (مورد مطالعه: موسسات آموزش عالی فنی، کشاورزی و علوم دریایی دانشگاه فنی و حرفه ای مازندران)

هدف این پژوهش طراحی و تبیین مدل ارتقای کارآمدی منابع انسانی بر اساس مولفه های آمایش سرزمین بوده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نوع آمیخته اکتشافی بوده است .جامعه آماری شامل کارکنان و کارشناسان دانشکده و آموزشکده های فنی، علوم دریایی و کشاورزی دانشگاه فنی و حرفه ای مازندران در سال ۱۳۹۸ به تعداد ۱۸۰۰ نفر بود. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان ۳۱۷ نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده تعیین شد، ابزارهای اندازه گیری از دو پرسشنامه محقق ساخته، شامل کارآمدی منابع انسانی و آمایش سرزمین بود. که ضریب پایایی آنها در جامعه مورد مطالعه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ برای کارآمدی منابع انسانی ۸۷/۰ و آمایش سرزمین برابر با ۷۹/۰ به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی و آزمون تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از نرم افزارهای Excel ،Spss و Amos انجام شد. نتایج نشان داد، که ۸۰ درصد آمایش سرزمین دانشگاه فنی و حرفه ای مازندران به ابعاد آموزشی (۸ مولفه)، سازمانی (۱۲مولفه)، فردی (۱۳ مولفه)، حرفه ای (۱۶ مولفه)، اخلاقی (۹ مولفه)، اجتماعی و فرهنگی (۶ مولفه)، راهبردها (۸ مولفه)، آسیب ها (۸ مولفه) وابسته است. که هر کدام از مولفه ها و ابعاد آن ها در حد قابل قبولی (بالاتر از ۹۶/۱%) هستند.

Keywords:

ارتقای کارآمدی , منابع انسانی , آمایش سرزمین , دانشگاه فنی و حرفه ای