نقش واسطه ای تعالی یابی شغلی در رابطه بین انطباق پذیری مسیر شغلی با اشتیاق شغلی

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه­ای تعالی­یابی شغلی در رابطه بین انطباق­پذیری مسیر شغلی با اشتیاق شغلی انجام شد. روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کارکنان بنیاد شهید و امور ایثارگران شهر تهران در سال ۱۳۹۸ بود. از این جامعه تعداد ۲۸۲ نفر با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. داده­ها با استفاده از مقیاس انطباق­پذیری مسیر شغلی(ساویکاس، ۲۰۱۲)، پرسش­نامه تعالی­یابی شغلی(اسلمپ و ولابرودریک،۲۰۱۳)، و مقیاس اشتیاق شغلی اترخت(اسکافلی و همکاران، ۲۰۰۲) گردآوری و با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته­ها: نتایج نشان داد اثر مستقیم انطباق­پذیری مسیر شغلی بر تعالی­یابی شغلی(۳۸/۰=β، ۰۱/۰p < )، اثر مستقیم تعالی­یابی شغلی بر اشتیاق شغلی(۴۵/۰=β، ۰۱/۰p <)، و اثر مستقیم انطباق­پذیری مسیر شغلی بر اشتیاق شغلی(۲۳/۰=β، ۰۱/۰p < ) مثبت معنادار است. همچنین، نتایج نشان داد که نقش واسطه­ای تعالی­یابی شغلی در در رابطه انطباق­پذیری مسیر شغلی با اشتیاق شغلی (۱۷/۰ =β، ۰۱/۰p <) معنادار است. نتیجه­گیری: بر اساس یافته­ها، می­توان نتیجه گرفت که اگر سازمان­ فضای مطلوبی برای کارمندان ایجا کند، آنها می­توانند از طریق تعالی­یابی شغلی،  انطابق­پذیری مسیر شغلی را در محل کار ابراز کنند که این به نو به خود به افزایش اشتیاق شغلی منجر می­شود.

Keywords:

انطباق پذیری مسیر شغلی , تعالی یابی شغلی , اشتیاق شغلی