چالش های سینتر آلومینا در حضور فاز مایع به کمک سیستم دو جزیی کلسیا-تیتانیا

اکسید کلسیم و اکسید تیتانیا، هر کدام به تنهایی برای سینتر آلومینا در حضور فاز مایع، به کار رفته است. اما حضور همزمان این دو اکسید تاکنون بررسی نشده است. در پژوهش حاضر با توجه به وجود یوتکتیک های دو جزیی آلومینا- کلسیا، آلومینا- تیتانیا و کلسیا- تیتانیا؛ از ترکیب این دو اکسید برای سینتر فاز مذاب آلومینا استفاده شده است. درصد انقباض نمونه ها نشان می دهد که این ترکیب برای سینتر فاز مایع آلومینا مناسب به نظر می رسد. اما استحکام خمشی و درصد تخلخل نمونه ها نشان می دهد که این سیستم با چالش هایی مواجه است. آنالیز پراش پرتو ایکس نمونه ها نشان دهنده تشکیل فازهای پروسکایت و تیتانات آلومینیم است و همچنین پیک های نامعلوم در نمونه ها، بیان گر حضور فازهایی است که تا به امروز شناسایی نشده اند. نتایج استحکام خمشیف نشان دهنده کاهش استحکام با افزایش درصد افزودنی از ۵ تا ۲۵ درصد است. با افزایش درصد کلسیا در ترکیب در حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد، استحکام نمونه ها بشدت افت می کند که می تواند به دلیل خروج فاز مایع و افزایش تخلخل نمونه ها باشد. خروج فاز مذاب از نمونه ها و تخلخل بالا به-دلایل نامعلوم و عدم شناسایی پیک های الگوی پراش پرتو ایکس از جمله چالش هایی است که راه را برای بررسی بیشتر در این زمینه باز گذاشته است.

Keywords:

آلومینا , کلسیا , تیتانیا , سینتر در حضور فاز مایع