تاثیر سلسله مراتب رده شناختی شخص و شمار در تحول تاریخی ضمیرهای انعکاسی فارسی نو

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 397

This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JLRZ-13-40_004

تاریخ نمایه سازی: 12 مهر 1400

Abstract:

این مقاله، به بررسی تحول تاریخی ضمایر انعکاسی مبتنی بر «خود»، در زبان فارسی نو می پردازد. همراهی ضمایر شخصی پی بستی با «خود» در همه قرن های این دوره مشاهده نشده است. بر این مبنا، پژوهش حاضر بر آن است که از منظر رده شناختی و با بهره گیری از سلسله مرتبه های جهانی نمایه سازی شخص و شمار، به بررسی ترتیب ظهور و چگونگی تحول این ضمایر بپردازد. به این منظور، پیکره ای منتخب از سه متن روایی از هر یک از یازده قرن این دوره تهیه شد و جمله های دربردارنده ضمایر انعکاسی شخصی استخراج گردید. فراوانی رخداد شخص ها و شمارهای مختلف این ضمایر و همچنین فراوانی نقش های گوناگون آن ها در هر قرن در جداولی نمایش داده شده است. بر مبنای پیکره مورد بررسی، نخستین نشانه همراهی ضمیر شخصی با «خود» در قرن هشتم هجری اتفاق افتاده است. همچنین بررسی پیکره نشان می دهد که همراهی ضمایر شخصی پی بستی با «خود» چه از منظر ترتیب ظهور و چه فراوانی رخداد دارای اولویت سوم شخص بر اول شخص و اول بر دوم شخص است و در نتیجه جان داری نقشی در این تحول ندارد. همچنین در مشخصه شمار اولویت با شمار مفرد است. افزون بر این، نخستین همراهی ضمایر پی بستی با «خود» در نقش ملکی و پس از آن در سایر تاکیدی ها و سپس انعکاسی بوده است.

Authors

زهرا اعتباری

دانشجوی دکتری زبان شناسی همگانی، گروه زبان شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد

علی علیزاده

دکترای تخصصی زبان شناسی، دانشیار گروه زبان شناسی، هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد

مهرداد نغزگوی کهن

دکترای تخصصی زبان شناسی، دانشیار گروه زبان شناسی، هیات علمی دانشگاه بوعلی سینا همدان

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • ابوالقاسمی، محسن (۱۳۷۵). دستور تاریخی زبان فارسی. تهران: سمت ...
  • ارژنگ، غلامرضا (۱۳۷۴). دستور زبان فارسی. تهران: قطره ...
  • اعتباری، زهرا (۱۳۹۹). تحول درزمانی نظام واژه بست ضمیری در ...
  • بهرامی، فاطمه (۱۳۹۲). بررسی دستوری و رده شناختی نمایه سازی ...
  • پرتو، ابوالقاسم (۱۳۵۴). نخستین دستور. تهران: اندیشه ...
  • حیدری زادی، رضا (۱۳۸۷). «تحلیل ضمایر و معرفگی بر مبنای ...
  • خیام پور، عبدالرسول (۱۳۴۴). دستور زبان فارسی. تهران: کتابفروشی تهران ...
  • داوری، شادی (۱۳۹۵). «تکوین انعکاسی ها و انعکاسی های تاکیدی ...
  • ذوالفقاری، حسن و عباس سعیدی (۱۳۹۵). چهار درویش. تهران: ققنوس ...
  • شریعت، محمدجواد (۱۳۷۲). دستور زبان فارسی. تهران: انتشارات اساطیر ...
  • صادقی، علی اشرف و غلام رضا ارژنگ (۱۳۵۷). دستور زبان ...
  • طبیب زاده، امید (۱۳۸۰). «عبارت های فعلی ضمیردار در زبان ...
  • قریب، عبدالعظیم، محمدتقی بهار، بدیع الزمان فروزان فر، جلال الدین ...
  • کشاورز، کریم. (۱۳۸۸). هزار سال نثر پارسی. تهران: علمی و ...
  • کنت، رونالد گراب (۱۳۸۴). فارسی باستان. ترجمه سعید عریان. تهران: ...
  • متولیان نایینی، رضوان (۱۳۹۵). «تحلیلی بین زبانی از پارامتر ضمیراندازی ...
  • مدنی، داود (۱۳۹۰). «بررسی رفتار نحوی مرجع دارهای فارسی (ضمایر ...
  • مشکور، محمدجواد (۱۳۵۰). دستورنامه: در صرف و نحو زبان فارسی. ...
  • مکنزی، دیوید نیل (۱۳۹۰). فرهنگ کوچک زبان پهلوی. ترجمه مهشید ...
  • ناتل خانلری، پرویز (۱۳۵۵). دستور زبان فارسی. تهران: انتشارات بنیاد ...
  • ناتل‎خانلری، پرویز (۱۳۶۵). تاریخ زبان فارسی. ج ۳. تهران: نشر ...
  • نورایی نیا، ریحانه و محمدرضا پهلوان نژاد (۱۳۹۳). «تعیین مرجع ...
  • وحیدیان کامیار، تقی (۱۳۸۵). ضمیر مشترک یا ضمیر شخصی و ...
  • همایون فرخ، عبدالرحیم (۱۳۶۴). دستور جامع زبان فارسی. تهران: علمی ...
  • Abdollahnejad, E. (۲۰۱۶). Reflexivity in Persian. Annual Conference of the ...
  • Abolghasemi, M. (۱۹۹۶). A Historical grammar of Persian language. Tehran: ...
  • Arzhang, G. (۱۹۹۵). A Grammar of Persian language. Tehran: Ghatreh ...
  • Bahrami, F. (۲۰۱۴). A Grammatical and typological study of object ...
  • Comrie, B. (۱۹۸۹a). Language universals and linguistic typology. Oxford: Basil ...
  • Corbett, G. G. (۲۰۰۰a). Number. Cambridge: Cambridge University Press ...
  • Corbett, G. G. (۲۰۱۲b). Implicational hierarchies. In J. J. Song ...
  • Croft, W. (۲۰۰۳). Typology and universals. Cambridge: Cambridge UP ...
  • Davari, Sh. (۲۰۱۶). The emergence of reflexives and reflexive intensifiers ...
  • Etebari, Z. (۲۰۲۰). Diachronic development of pronominal clitic system in ...
  • Faltz, L. M. (۱۹۸۵). Reflexivization: A study in universal syntax. ...
  • Gharib, A., Bahar, M. T., Forouzanfar, B., Homaei, J. & ...
  • Greenberg, J. H. (۱۹۶۶). Language universals: With special reference to ...
  • Heidarizadi, R. (۲۰۰۸). Definiteness and reference of pronouns in Persian: ...
  • Homayoun Farrokh, A. (۱۹۸۵). Comprehensive Persian grammar. Tehran: Elmi [In ...
  • Kent, R. G. (۲۰۰۵[۱۹۵۰]). Old Persian. (S. Oryan, Trans.). Tehran: ...
  • Keshavarz, K. (۲۰۰۹). A Thousand years of Persian literature. Tehran: ...
  • Khayyam Pour, A. R. (۱۹۶۵). Persian grammar. Tehran: Tehran Bookshop ...
  • König, E., & Siemund, P. (۲۰۰۰). Intensifiers and reflexives: Atypological ...
  • Kulikov, L (۲۰۰۷). The reflexive pronouns in Vedic: Adiachronic and ...
  • Madani, D. (۲۰۱۱). Study of syntactic behaviour of Persian anaphors ...
  • Mashkour, M. J. (۱۹۷۱). Dastoor Nameh: Morphology and syntax of ...
  • Motavallian Nayini, R. (۲۰۱۷). A cross-linguistic analysis of Pro-drop parameter ...
  • Moyne, J. A. (۱۹۷۱). Reflexive and emphatic. Language, ۴۷ (۱), ...
  • Natel Khanlari, P. (۱۹۷۶). Grammar of Persian language. Tehran: Iranian ...
  • Natel Khanlari, P. (۱۹۸۶). History of Persian language. Vol. ۳. ...
  • New Meyer, F. J. (۲۰۰۳). Grammar is grammar and usage ...
  • Nooraeei Nia, R., & Pahlavan Nejad, M. R. (۲۰۱۴). Reference ...
  • Parto, A. (۱۹۷۵). The first grammar. Tehran: Andisheh [In Persian] ...
  • Sadeghi, A. A. & Arzhang, G. R. (۱۹۷۸). Grammar of ...
  • Schladt, M. (۲۰۰۰). The Typology and Grammaticalization of Reflexives. In ...
  • Shariat, M. J. (۱۹۹۳). Grammar of Persian Language. Tehran: Asatir ...
  • Tabibzadeh, O. (۲۰۰۱). Pronominal verbal idioms in Persian. Nameh ye ...
  • Vahidian Kamyar, T. (۲۰۰۶). Common pronoun, personal pronoun or emphatic ...
  • Van Gelderen, E. (۲۰۰۰). A History of English reflexive pronouns. ...
  • Woolford, E. (۱۹۹۹). Animacy hierarchy effects on object agreement. In ...
  • Zolfaghari, H., & Saeedi, A. (۲۰۱۶). Chahar Darvish. Tehran: Qoqnus ...
  • نمایش کامل مراجع