شناسایی مولکولی گونه های عامل یل شمانی زو جلدی در شهرستان سبزوار

Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 247

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MJMS-53-3_002

تاریخ نمایه سازی: 12 مهر 1400

Abstract:

مقدمه لیشمانیازیس جلدی یک عفونت انگلی است که به عنوان یک مشکل بهداشتی در بخشهایی از ایران بویژه شهرستان سبزوار در استان خراسان رضوی محسوب می شود. مخازن بیماری در دو فرم خشک و مرطوب متفاوت است ، لذا جهت مبارزه با این بیماری تعیین گونه انگل لازم است.DNA هر انگل همانند سایر موجودات زنده ویژه همان انگل است، لذا می توان با استفاده از آن اقدام به تعیین گونه نمود . در این مطالعه با استفاده از تکنیک PCR گونه های انگل عامل لیشمانیازیس جلدی مشخص شده است . روش کار این مطالعه توصیفی مقطعی در سال ۱۳۸۷-۱۳۸۶ در شهرستان سبزوار انجام شده است . نمونه تهیه شده از زخم ۸۶ بیمار که با استفاده از روش لام مستقیم وجود انگل در آنها تایید شده بود، در محیطهای کشت NNN و سپس RPMI-۱۶۴۰ کشت داده شد. پس از کشت انبوه و استخراج DNA با استفاده از ۴ روش مختلف استخراج DNA با استفاده از یک جفت پرایمر اقدام به انبوه سازی DNA کینتوپلاست انگل شد. الگوی الکتروفوروزی هر نمونه با گونه های استاندارد لیشمانیا تروپیکا و لیشمانیا ماژور مقایسه شد . از نرم افزار SPSS برای تجزیه تحلیل اطلاعات استفاده شد، همچنین آزمون های آماری تی، کای اسکوئر و من ویتینی مورد استفاده قرار گرف .ت ن تایج روش جوشاندن نمی تواند روش مناسبی جهت استخراج DNA از پروماستیگوتهای لیشمانیازیس جلدی باشد. اما ارزش روش های بر پایه فنل - کلروفرم معادل کیت کیاژن است. نتایج حاصل از الگوهای PCR حاکی از آن بود که دو نوع انگل لیشمانیا تروپیکا(۳۲ مورد) و لیشمانیا ماژور(۵۴) عامل لیشمانیازیس جلدی در شهرستان سبزوار می باشند. نتیجه گیری بر خلاف مطالعات سالهای گذشته در شهرستان سبزوار هر دو نوع انگل لیشمانیا تروپیکا و لیشمانیا ماژور وجود دارند. ضمن اینکه روشهای بر پایه فنل-کلروفرم روشهای مناسبی جهت استخراج DNA پاز روماستیگوتهای انگل لیشمانیا بوده و PCR نیز تکنیک ارزشمندی جهت تعیین گونه انگل در مطالعات اپیدمیولوژیک می باشد 

Authors

مسعود مهاجری

دانشیار گروه انگل شناسی و قارچ شناسی ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

سید علی اکبر شمسیان

استادیار جهاد دانشگاهی مشهد ، مشهد، ایران

عبدالرحیم رضایی

استادیار گروه ویروس شناسی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

کاظم حسن پور

متخصص کودکان

محمد تقی شاکری

دانشیار گروه پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

غلامرضا فرنوش

کارشناس ارشد انگل شناسی

فرهاد فتحی مقدم

-۷ مشهد، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Jamal khan SH, Muneeb S. Coetaneous leishmaniasis in Pakestan. Dermatol ...
  • Nadim A. Diseases with carriers. Tehran: Eshtiagh; ۲۰۰۰.p.۵۲-۴. (in Persian)۳- ...
  • London: Taylor and Francis;۱۹۸۳ ...
  • Macdonald MH, Morrison CJ, McMaster WR. Analysis of the active ...
  • Ardahani S. Leishmania Parasite and Leishmaniasis. Tehran:Nashre Daneshgahi;۱۹۹۴.p.۴۵-۴۷. (in Persian)۷- ...
  • Mauricio IL, Howard MK, Stothard JR, Miles MA. Genomic diversity ...
  • Hatam GR. Different laboratory methods for the isolation and detection ...
  • Elahi R, Fata A, Berengi F. Comparing different leishmaniasis laboratory ...
  • Mashhad J Med Sci ۲۰۰۱; ۴۴:۵۴-۶۰. (in Persian)۱۶- Javidi Z, ...
  • Cuervo P, Cupplillo E, Nehme N, Hernandez V, Saravia N, ...
  • Dehghani MH. Evaluation of cutaneous leishmaniasis incidence among students of ...
  • نمایش کامل مراجع