بررسی میزان کالوس زایی و باززایی گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) با استفاده از کشت قطعات هیپوکوتیل و کوتیلدون

Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 367

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JOAGK-2-1_007

تاریخ نمایه سازی: 12 مهر 1400

Abstract:

گیاهان روغنی بعد از غلات، به عنوان دومین منبع تامین­کننده کالری برای جوامع بشری محسوب می­شوند. گیاه گلرنگ به دلیل داشتن روغنی با کیفیت و محتوای بالای اسید­های چرب، مورد توجه می­باشد. به منظور بهینه­سازی کشت بافت گلرنگ، آزمایشی به­صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار، طی سال­های ۸۸-۸۷ انجام گرفت. در این آزمایش، صفات کالوس­زایی و باززایی نوساقه ریزنمونه­های کوتیلدون و هیپوکوتیل ارقام Dincer و سینا در غلظت­های مختلف هورمون­های NAA و BAP روی محیط پایه MS، مورد بررسی قرار گرفت. بررسی اثرات متقابل در خصوص صفات فوق نشان داد که ارقام مورد بررسی در این آزمایش در واکنش به هورمون NAA به طور مستقل عمل کرده­اند. مقایسه میانگین­ها برای صفت کالوس­زایی نشان داد که بهترین محیط­ها برای کالوس­زایی ریزنمونه­ها که بیشترین درصد تولید کالوس را داشته­اند ترکیبات (BAP ۵/۰ و NAA ۵/۰) میلی­گرم در لیتر و (BAP ۱ و NAA ۱) میلی­گرم در لیتر به­ترتیب با میانگین­های ۳۳/۹۴ و ۹۷ درصد بوده است. علاوه بر این، رقم Dincer و ریزنمونه هیپوکوتیل واکنش بهتری را نسبت به کالوس­زایی از خود بروز داده­اند. در خصوص صفت باززایی، بیشترین درصد باززایی در ترکیب (BAP ۲ و NAA ۱/۰) به میزان ۰۷/۳۵ درصد، در رقم Dincer و ریزنمونه کوتیلدون به­دست آمد

Authors

جواد معتمدی

دانشجوی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه دانشگاه آزاداسلامی واحد کرمانشاه باشگاه پژوهشگران جوان کرمانشاه ایران

علیرضا زبرجدی

استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه-استادیار گروه پژوهشی بیوتکنولوژی مقاومت به خشکی دانشگاه رازی کرمانشاه

دانیال کهریزی

استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه- استادیار گروه پژوهشی بیوتکنولوژی مقاومت به خشکی دانشگاه رازی کرمانشاه

علی هاتف سلمانیان

دانشیار پژوهشگاه ملی تحقیقات مهندسی ژنتیک و زیست فن آوری تهران

ژاله سهیلی خواه

کارشناس ارشد زیست شناسی دانشکده علوم دانشگاه رازی کرمانشاه

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Abbasi B, Saxena PK, Murch SJ, Liu CZ (۲۰۰۷). Echinacea ...
  • Basalma D, Uranbey S, Mirici S, Kolsarici O (۲۰۰۸). TDZ×IBA ...
  • FAO (۲۰۰۸). WWW.FAO.ORG/Novamber ۲۰۰۸/Statistics/Agriculture/Safflower/ ...
  • George L, Rao, PS (۱۹۸۲). In vitro multiplication of safflower ...
  • Khawar KM, Sarıhan E, Sevimay C, Çöçü S, Parmaksız I, ...
  • Knowles PF (۱۹۸۹). Safflower. In Oil Crops of the World. ...
  • Mandal AKA, Gupta SD (۲۰۰۱). Direct shoot organogenesis and plant ...
  • Murashige T, Skoog F (۱۹۶۲). A revised medium for rapid ...
  • Nikam TD, Shitole MG (۱۹۹۹). In vitro culture of Safflower ...
  • Orlikowska TK, Dyer WE (۱۹۹۳). In vitro regeneration and multiplication ...
  • Radhika K, Sujatha M, Rao NT (۲۰۰۶). Thidiazuron stimulates adventitious ...
  • Rani KJ, Rao TN, Raghunatham G, Rao PV (۱۹۹۶). Studies ...
  • Salmanian AH, Kahrizi, D (۲۰۰۷). Study on effect of genotype ...
  • Sankara Rao K, Rohini VK (۱۹۹۹). Gene transfer into Indian ...
  • Seeta P, Talat K, Anwar SY (۲۰۰۰). Somaclonal variation: an ...
  • Singh V, Nimbkar N (۲۰۰۶). Safflower (Carthamus tinctorius L.) Chapter ...
  • Sujatha M (۲۰۰۲). Current status and future prospects of in ...
  • Sujatha M, Dinesh Kumar V (۲۰۰۷). In vitro bud regeneration ...
  • Sujatha M, Suganya A (۱۹۹۶). In vitro organogenic comparison of ...
  • Ying M, Dyer WE, Bergman JW (۱۹۹۲). Agrobacterium tumefaciens mediated ...
  • Zebarjadi AR, Jalali Javaran M, Mousavi A, Karimzadeh GH, Moeini ...
  • نمایش کامل مراجع