موانع توسعه گردشگری ورزش های آبی-ساحلی در ایران

ایران از پتانسیل لازم برای جذب گردشگر ورزش های آبی  ساحلی برخوردار است، ولی دارای جایگاه مناسبی نیست. پژوهش حاضر به دنبال شناسایی موانع توسعه گردشگری ورزش­های آبی  ساحلی در ایران است. جامعه پاسخگویان پژوهش در مرحله کیفی  شامل استادان، کارشناسان علوم ورزشی و گردشگری بوده است. برای این منظور، از مصاحبه نیمه ساختاریافته و همچنین پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. در مرحله کمی، تعداد۶۰۰ پرسش­نامه بین گردشگران ­سواحل به­صورت تصادفی خوشه ای، در مناطق کیش و هرمزگان و همچنین مازندران و گیلان، توزیع شد. یافته های معادلات ساختاری نشان داد که از میان موانع توسعه گردشگری بعد زیرساخت از بیشترین اهمیت برخوردار است. با حذف موانعی مانند ساخت و ساز بی رویه در حریم دریا، عدم تفکیک محل استراحت و قایق رانی و شنا و همچنین تجهیزات ناکافی ناجیان زمینه توسعه گردشگری ورزش­های آبی فراهم می­شود؛ همچنین برگزاری جشنواره ها و مسابقات ورزش های آبی  ساحلی راهکارهای جدیدی در جهت توسعه گردشگری هستند. 

Keywords:

عوامل بازدارنده , عوامل فرهنگی , عوامل زیر ساختی , عوامل سیاسی , عوامل اقتصادی