رابطه بین سبک های مدیریتی با بهره وری نیروی انسانی با نقش تعدیلگر جو سازمانی در شهرداری بجنورد

هدف این پژوهش رابطه بین سبک های مدیریتی با بهره وری نیروی انسانی با نقش تعدیلگر جو سازمانی در شهرداری بجنورد میباشد. این پژوهش از نظر هدف جزء پژوهشهای کاربردی و از نظر شیوه اجرا توصیفی-پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش، شامل کارمندان رسمی شهرداری بجنورد به تعداد ۲۰۰ نفر بودند که براساس جدول مورگان تعداد ۱۶۵ نفر به عنوان حجم نمونه به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شد. جهت جمع آوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای ومیدانی استفاده شده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه جو سازمانی هالبین کرافت(۱۹۶۳) ۱، بهرهوری نیروی انسانی مدل آجیو توسط هرسی و گلداسمیت((۱۹۸۶ و برای سنجش سبک رهبری از پرسشنامه لوتانز((۱۹۸۹ است. اعتبار متغیرها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۰/۸۶ محاسبه شد. روایی محتوا پرسشنامه توسط اساتید متخصص مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه وتحلیل آماری از روش تحلیل عاملی با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه ۱۹ و روش مدل ساختاری با نرم افزار LISREL نسخه ۸/۸ استفاده گردید. نتایج نشان داد بین سبک های مدیریتی با بهره وری نیروی انسانی با نقش تعدیلگر جو سازمانی در شهرداری بجنورد رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

سبک های مدیریتی , بهره وری نیروی انسانی , جو سازمانی