بررسی اثر ضداکسیدانی پوست و میوه بلوط (Quercus persica Jaub. & Spach) بر روغن های خوراکی سویا و آفتابگردان

تانن پوست و جفت میوه بلوط ایرانی (Quercus persica Jaub. & Spach) با دو حلال متفاوت، اول با متانول و بعد با اتیل استات استخراج گردید و بعد اثر آنتی اکسیدانی آنها به طور جداگانه روی روغن نباتی خوراکی در مقایسه با آنتی اکسیدان سنتزی گریندوکس ۱۱۷ به دو روش AOM و Rencimat بررسی شد. روش AOM در دمای ۱۲۰ درجه سانتی گراد و جریان هوای ۳۵/۸ لیتر بر ساعت و روش Rencimat در دمای ۱۱۰ درجه سانتی گراد و جریان هوای ۲۰ لیتر بر ساعت انجام شد. مدت زمان مقاومت روغن از نظر پایداری بر حسب ساعت محاسبه گردید. زمان دوره القایی روغن آفتابگردان با اضافه کردن ppm ۲۰۰ عصاره استخراج شده با متانول ۹۰% از۳۰/۵ ساعت به ۸۵/۱۰ ساعت افزایش یافت و با افزایش ppm ۲۰۰ عصاره استخراج شده با اتیل استات ۹۹/۹۹% این زمان به ۹/۱۰ ساعت افزایش پیدا کرد. دوره القایی روغن نباتی سویا با اضافه نمودن ppm ۲۰۰ عصاره استخراج شده با متانول ۹۰% از ۹/۵ ساعت به ۸۷/۸ ساعت افزایش یافت و با اضافه کردن ppm ۲۰۰ عصاره استخراج شده با اتیل استات ۹۹/۹۹% به ۷۳/۸ ساعت افزایش یافت. در نمونه دیگری از روغن سویا دوره القایی با اضافه کردن ppm ۲۰۰ مخلوطی از عصاره متانولی و اسید سیتریک خالص به نسبت ۱:۳ از ۶۵/۴ ساعت به ۲/۷ ساعت افزایش یافت و با اضافه نمودن ppm ۲۰۰ مخلوطی از عصاره استخراج شده با اتیل استات و اسید سیتریک ۱:۳، مدت زمان القا به ۱۵/۷ ساعت افزایش یافت.

Keywords:

عصاره , بلوط (Quercus persica Jaub. & Spach) , فعالیت آنتی اکسیدانی , روغن سویا , روغن آفتابگردان