بررسی بیوشیمیایی، رشد رویشی و زایشی دو رقم بامیه تحت تنش شوری

اثر شوری بر رشد و ترکیبات بیوشیمیایی دو رقم بامیه ’سبز اهوازی‘ و’سفید دزفولی‘در آزمایش گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار بررسی گردید. تیمارهای تنش شوری عبارت بود از شاهد )آب مقطر(، ۲۵، ۵۰، ۷۵، ۱۰۰ و ۱۲۵ میلی مولار کلرید سدیم که در مرحله چهار برگی اعمال و تا برداشت محصول ادامه داشت. در این بررسی ویژگی های قطر و ارتفاع ساقه، وزن تر و خشک شاخساره، سطح برگ، میزان کلروفیل، سدیم و پتاسیم برگ، زمان گلدهی، تعداد گل و میوه، درصد میوه های درجه یک و وزن کل میوه ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که رقم ’سفید دزفولی‘ تحمل بهتری از خود در برابر شوری نشان داد. کلرید سدیم به طور معنی داری باعث افزایش سدیم و کاهش پتاسیم در برگ گردید. همچنین نتایج نشان داد که تیمار تنش شوری باعث کاهش قطر و ارتفاع ساقه، وزن تر و خشک شاخساره، سطح برگ، میزان کلروفیل برگ، تعداد گل و میوه، درصد میوه های درجه یک و وزن میوه شد و زمان گلدهی را به تاخیر انداخت. با این وجود گیاه بامیه تا تنش شوری ۲۵ میلی مولار کلرید سدیم توانست تولید میوه با کیفیت و کمیت بالا را داشته باشد.

Keywords:

پتاسم , تنش , کلروفیل , کلرید سدیم , مورفولوژیک