برآورد جمعیت ول حفار غربی Ellobius lutescens با استفاده از روش های فاصله ای درشهرستان همدانر
Publish place: Environmental Science and Technology، Vol: 22، Issue: 11
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 236
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESTJ-22-11_019
تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1400
Abstract:
زمینه و هدف: آگاهی از اندازه جمعیت های جانوران برای مدیریت و حفاظت حیات وحش بسیار مهم و پیش نیاز اصلی مدیریت موثر حیات وحش است. گونه ول حفار غربی به دلیل استراتژی خاص حیات مثل زندگی زیرزمینی، کم تر مورد توجه متخصصین بوده است و با توجه به این که یکی از اطلاعات اولیه و مورد نیاز برای مدیریت حیات وحش برای هر گونه، تعیین فراوانی آن است، به همین منظور به برآورد جمعیت ول حفار پرداخته شده است. روش بررسی: در این پژوهش از دو روش فاصله ای (روش T مربع و روش پیت و رایپلی) استفاده شده است. این روش ها نیازمند استفاده از پلات، کوادرات و نشانه گذاری افراد نیستند و به عنوان روش های بدون پلات مشهورند.هم چنین برای تعیین اندازه نمونه از روش سیبر(۱۹۸۲) و برای تعیین طول کلی ترانسکت ها از فرمول بارنهام و همکاران (۱۹۸۰) و از نرم افزار Ecological Methodology استفاده گردیده است. یافته ها: در روش T مربع با اندازه نمونه ۲۷=n، میزان تراکم ۵۶ فرد در هکتار محاسبه شد که با سطح احتمال ۹۵% دارای بازه ای در حدود ۴۴/۳۸ تا ۸/۶۳ (۰.۰۰۳۹=S.E ) می باشد. در روش پیت و رایپلی، با اندازه نمونه ۲۷=n، میزان تراکم ول حفار غربی ۴۹ فرد در هکتار محاسبه شده که در سطح احتمال ۹۵% دارای بازه ای در حدود ۲/۴۵ تا ۶/۵۲ (۰.۰۰۰۷۶ = S.E)می باشد. نتیجه گیری: با توجه به تجمیع نتایج اخذ شده از این تحلیل ها، جمعیت ول حفار به طور متوسط ۵۰ فرد در هر هکتار برآورد گردید که نشان دهنده تراکم بالای این حیوان نیست اما می توان آن را به عنوان گونه آفت زمین های کشاورزی در نظر گرفت.
Keywords:
Authors
گلنار مخفی
کارشناس ارشد محیط زیست، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان. (مسوول مکاتبات)ه ازاد اسلامی واحد همدان
محمود کرمی
استاد بازنشسته گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران، کرج.
مرتضی نادری
استادیار گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک.
علی اکبر یالپانیان
کارشناس ارشد محیط زیست، دانشگاه عمران و توسعه واحد همدان.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :