طراحی راهبردهای توسعه گردشگری با استفاده از تکنیک SWOT- ANP (مطالعه موردی: بافت تاریخی کلانشهر تهران)

زمینه و هدف: رهیافت گردشگری برای به روزنمودن بافت­های تاریخی علاوه بر پاسخ­گویی به نیازهای مردم و زندگی روزمره، رجوع معناداری به هویت بافت­تاریخی دارد. بدین­طریق که با بهبود و توسعه خصوصیات ویژه تاریخی و جاذبه­های فرهنگی مکان و ارتقای گردشگری­شهری می­توان به نوسازی اجتماعی و کالبدی بافت­های تاریخی کمک نمود و در نهایت پویایی و حیات مدنی را به این بافت­ها برگرداند و منظری از شهر را که نتیجه تعامل بین زمان، فرهنگ، اجتماع و کالبد می­باشد، به وجود آورد. تنها در این صورت است که حفاظت و توسعه همزمان از بافت فراهم خواهد آمد. با توجه به این مهم، پژوهش حاضر در پی شناسایی توان منطقه و تدوین برنامه توسعه راهبردی با استفاده از مجموعه عوامل دورنی و مجموعه عوامل بیرونی منطقه  می­باشد. روش بررسی: روش تحقیق در پژوهش حاضر از نظر ماهیت، کاربردی و از نظر روش مطالعه، توصیفی و تحلیلی است. روش گردآوری اطلاعات از طریق طراحی و  تکمیل پرسشنامه­ها می­باشد.  تجزیه و تحلیل اطلاعات از طریق مدل ترکیبی SWOT  و ANP در نرم افزار Super Decision انجام گرفته است. یافته ها: یافته­های تحقیق نشان داد که از بین راهبردهای مورد­بررسی، سه راهبرد  به شرح زیر دارای اولویت بوده­اند: راهبرد یکپارچه و هماهنگ­نمودن تصمیمات مدیریتی مربوط به توسعه گردشگری منطقه از استراتژی­های رقابتی منطقه و راهبرد افزایش آگاهی و آموزش نیروی انسانی متخصص و کارشناس مرتبط با امر گردشگری از بین راهبردهای استراتژی تدافعی و در نهایت راهبرد در اولویت قرار­دادن منطقه در برنامه­های شورای برنامه­ریزی شهرداری از جمله راهبردهای موثر در استراتژی رقابتی انتخاب شده­­اند. بحث و نتیجه گیری: نتایج به­دست آمده، نشان می­دهد که با هماهنگ نمودن تصمیمات مدیریتی، اختصاص بودجه، آموزش و آگاهی نیروی انسانی متخصص در امر گردشگری همراه با اولویت قرار­دادن منطقه در برنامه­های شورای برنامه­ریزی شهرداری در طراحی برنامه­های توسعه گردشگری توسط مسئولان  به توسعه استراتژیک منطقه دست یافت.

Keywords:

برنامه ر یزی استراتژیک , گردشگری شهری , بافت تاریخی , منطقه ۱۲ کلانشهر تهران