بررسی روابط متقابل بین انرژی تجدیدپذیر- توسعه پایدار- انتشار دی اکسید کربن در ایران: رویکرد خودرگرسیون برداری بیزین
Publish place: Environmental Science and Technology، Vol: 22، Issue: 2
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 251
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESTJ-22-2_030
تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1400
Abstract:
زمینه و هدف: با توجه به محدود بودن منابع انرژی فسیلی و مشکلات ناشی از انتشار گازهای گلخانهای، توجه بیش از پیش به انرژیهای تجدیدپذیر ضرورت دارد، زیرا از این طریق میتوان به اهداف توسعه پایدار دست یافت. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی روابط بین انرژیهای تجدیدپذیر، انتشار دیاکسید کربن و توسعه پایدار در ایران و مقایسه با انرژیهای تجدید ناپذیر است. روش بررسی: در این تحقیق، روابط متقابل پویا در الگوی توسعه پایدار- انرژی- آلاینده دیاکسید کربن با استفاده از روش خودرگرسیون برداری بیزین (BVAR) در ایران طی دوره ۱۹۸۰- ۲۰۱۳ بررسی شده است. شاخص تولید ناخالص داخلی (GDP) اغلب برای بیان رشد اقتصادی و توسعه پایدار در مطالعات استفاده میشود، اما این شاخص برای ارزیابی توسعه ناکارآمد است. یکی از مهمترین شاخصها برای ارزیابی توسعه پایدار، شاخص پسانداز خالص تعدیل شده (GS) است. برای این منظور، در مطالعه حاضر از این شاخص به عنوان شاخص توسعه پایدار استفاده شده است. یافتهها: نتایج حاکی از آن است که تاثیر ایجاد تکانه مثبت در مصرف انرژیهای تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر بر توسعه پایدار در ایران مثبت است. همچنین، شوک مثبت وارده به مصرف انرژی تجدیدپذیر و تجدید ناپذیر موجب افزایش انتشار آلاینده دیاکسید کربن (CO۲) به میزان متفاوت میشود. بهعلاوه، اثر رشد شاخص توسعه پایدار بر مصرف انرژی تجدیدپذیر مثبت و بر مصرف انرژی تجدید ناپذیر منفی است. بحث و نتیجهگیری: پیشنهاد میشود سیاستگذاران ترویج سیاستهای متنوعسازی عرضه انرژی بهویژه انرژیهای تجدیدپذیر را در اولویت قرار دهند.
Keywords:
Authors
داود بهبودی
استاد، گروه توسعه اقتصادی و برنامه ریزی ، دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
پرویز محمدزاده
دانشیار، گروه توسعه اقتصادی و برنامه ریزی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
سها موسوی
دکتری، گروه توسعه اقتصادی و برنامه ریزی، گروه اقتصاد، دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی، دانشگاه تبریز. (مسوول مکاتبات).
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :