ارزیابی درجه توسعه یافتگی شهرستان فریدونشهر با تاکید براقتصاد کشاورزی

درجهان امروزی توسعه یک جریان چند بعدی است که نیازمند تغییرات اساسی در ساختار فرهنگی و اجتماعی از یک طرف و رشد اقتصادی و کاهش فقر و نابرابری از طرف دیگر می باشد . تمرکز شدید و عدم تعادل از جمله ویژگیهای کشور های جهان سوم است که این در پی نتایج سیاست های رشد قطبی به شمار میرود در نتیجه این سیاست ها ، تعداد محدودی از مناطق نقش کلیدی داشته و سایر مناطق به صورت حاشیه ای عمل می نمایند. شناخت و بررسی امکانات و توانایی ها و در پی تعیین سطوح توسعه یافتگی نواحی از چالش های پیش روی برنامه ریزی شهری به شمار می رود . شناخت و سعی در برقراری تعادل و توازن منطقی در نظام شکبه شهری از جمله راهبردهای موثر در ساماندهی فضا و تسهیل در فرایند نیل به توسعه پایدار می باشد . بدین منظور هدف کلی از این مطالعه ارزیابی درجه توسعه یافتگی شهرستان فریدونشهر در سطح استان اصفهان و تعیین سطح توسعه یافتگی این شهر به لحاظ برخورداری از شاخص های توسعه با استفاده از اخرین امار واطلاعات مربوطه میباشد. برای ارزیابی سطح توسعه شهرستان در استان تعیین سطح توسعه یافتگی از مدل تاپسیس با انتخاب ۳۰ متغییر در قالب شاخص اقتصاد کشاورزی استفاده شده است. روش کار در این پژ وهش توصیفی تحلیلی علی می باشد. برخی نتایج حاصل از پژ وهش نشان دهنده تمرکز امکانات وخدمات در مرکز استان می باشد.

Keywords:

سطوح توسعه یافتگی , شاخصهای توسعه , اقتصاد کشاورزی , مدل تاپسیس , فریدونشهر