بررسی رابطه صنایع دستی و گردشگری بیابان در اقتصاد روستایی

تحولات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جهان طی سده های اخیر به ویژه در زمینه ی افزایش جمعیت، گسترش شهرنشینی، توسعه راه های ارتباطی، افزایش اوقات فراغت و بهبود رفاه اجتماعی، منجر به توسعه­ی گردشگری شده است. در این میان، گردشگری روستایی جزئی از صنعت گردشگری است که می توان نقش عمده ای در توانمندسازی مردم محلی و تنوع بخشی به اقتصاد از طریق رونق صنایع دستی و صنایع بومی - محلی با سایر بخش های اقتصادی ایفا نماید. در کنار گردشگری که نقش موثری در توسعه ملی و تنوع بخشی به اقتصاد ملی و منطقه ای دارد، صنایع دستی نیز می تواند مکمل بعضی از جاذبه های تاریخی و گردشگری بحساب آید. بنابراین گردشگری یکی از صنایع مهمی است که در ده ه های اخیر از جایگاه ویژه ای در توسعه اقتصادی برخی کشورها برخوردار بوده است. این صنعت علاوه بر درآمد زایی و ارز آوری ، در اشتغال زایی و تبادل فرهنگ ها، سهمی در بین فعالیت های اقتصادی جهان از جمله صادرات به خود اختصاص داده است. با وجود این گردشگری روستائی همچنان یکی از معدود گزینه های راهبردی در راستای توسعه اقتصادی در اجتماعات روستائی است. سرمایه گذاری برای ایجاد و توسعه الزامات مرتبط با توسعه گردشگری به خصوص در نواحی محلی به عنوان یک اصل مهم می باشد. سرمایه گذاری در تربیت نیروی انسانی و در راستای عملیاتی کردن پروژه های گردشگری، برابری سرمایه بخش عمومی و خصوصی و سیاست تمرکز سرمایه از جمله فعالیت های عملیاتی به شمار می آید که می تواند زمینه های توسعه بیابان ها را فراهم آورد. در این راستا برنامه ریزی و توسعه صنعت گردشگری موضوع مهمی است که طرفهای متفاوتی در آن وجود دارد، برقرارکردن تعادل بین نیازهای هرطرف و برنامه ریزی توسعه اقتصادی پایدار برای اکوتوریسم محلی یک وظیفه بسیار مهم است. شرایط یادشده، بیابان را به عنوان یک اکوتوریسم پایدار بر روی کره زمین به یکی از کانون های گردشگری در طبیعت تبدیل نموده است . این در حالی است که رونق گردشگری در بیابان یا بیابان گردی نه تنها سبب بازده اقتصادی برای گستره وسیعی از کشور که ظرفیت های تولیدی کشاورزی و صنعتی رقابتی ندارد، فراهم می آورد بلکه برخی شیوه های سنتی فراموش شده مانند شتربانی و گله داری را احیا نموده، ارزش های فرهنگی و تاریخی (لباس های محلی و غذاهای محلی) به فراموشی سپرده شده بیابان های ایران را زنده خواهد نمود.

Keywords:

صنایع دستی , اقتصاد روستایی , گردشگری