اندازه گیری انتشار آلودگی هوا خروجی از دودکش واحدهای تولید عایق رطوبتی(ایزوگام) دلیجان
Publish place: Environmental Science and Technology، Vol: 21، Issue: 12
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 186
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESTJ-21-12_005
تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1400
Abstract:
زمینه و هدف: واحدهای تولید ایزوگام به عنوان یکی از منابع مهم آلاینده هوا می باشند. از این رو اندازه گیری دقیق و آنالیز انتشار این آلایندهها به عنوان گام اساسی در ارایه راهکارهای کاهش و یا پیشگیری از انتشار این آلاینده ها می باشد. آلاینده های ناشی از فرایند تولید ایزوگام شامل گازهای غیر هیدروکربنی و هیدروکربنی است. هدف از این تحقیق اندازه گیری آلاینده های گازی خروجی(CO ,HC ,CO۲ ,SO۲ ,NOX (NO+NO۲)) از دودکش تعدادی از واحدهای تولید ایزوگام شهرستان دلیجان و مقایسه با استانداردهای موجود می باشد. روش بررسی: در این پژوهش مقادیر مختلف غلظت حجمی(ppm) گازها به وسیله دستگاه آنالایزر گاز Testo۳۵۰ مورد سنجش قرار گرفت و نمونه ها با استاندارد مدیریت بهداشت، ایمنی، محیط زیست و کیفیت، جهت مطلوب بودن یا نبودن خروجی دودکش ها مقایسه گردیده است. یافتهها: بررسی های تحقیق حاضر نشان می دهد مقادیر خروجی برخی از گازها بالاتر از استاندارد آلاینده های خروجی از دودکش صنایع ایزوگام می باشد و مطابق نتایج ارایه شده بیشترین میزان تولید گاز آلاینده مربوط به CO، به میزان ppm ۶۷۸ در فصل زمستان و بیشترین میانگین غلظت هیدروکربنها، در فصل تابستان برابر ppm ۲۵۰ میباشد. بحث و نتیجهگیری: این مطالعه نشان می دهد با توجه به بالا بودن مقادیر برخی از پارامترها نسبت به استاندارد گازهای خروجی دودکش و بهدلیل این که ماهیت شیمیایی آنها سلامت ساکنان شهر دلیجان را به خطر انداخته است و مجاورت این شهرک با دلیجان اهمیت مساله را جدی تر می کند که نیازمند دقت نظر در اعمال فواصل چنین واحدهایی از مناطق مسکونی و تدوین استانداردها و مقررات جدی تر و به روز جهت کاهشوبازنگری در سیستم های کنترل آلاینده های مذکور اقدام مناسب به عمل آید.
Keywords:
Authors
فائزه برهانی
کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران- مهندسی محیط زیست، پردیس دانشکده های فنی، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
علیرضا نورپور
دانشیار، گروه مهندسی عمران- مهندسی محیط زیست، پردیس دانشکده های فنی، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران (مسئول مکاتبات).
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :