تلاشی در جهت ریزازدیادی گونه نمدار در شرایط درون شیشه‎ای

زمینه و هدف: نمدار از جمله گونه‎های مورد تهدید در شمال ایران است که درصد بسیار ناچیزی از جنگل‎های شمال کشور را تشکیل می‎دهد. از آن‎جایی‎که بذور نمدار در جوانه‎زنی با مشکلاتی هم‎چون خواب دوگانه فیزیولوژیکی (جنین) و مکانیکی (پوشش سخت پریکارپ) روبه‎رو هستند، استفاده از روش‎های کاربردی نظیر کشت بافت می‎تواند در کشت، بازسازی و حفاظت از ذخایر ژنتیکی موثر واقع شود. روش بررسی: این پژوهش با هدف تعیین مناسب‎ترین ریزنمونه و بهترین ترکیب هورمونی محیط کشت به منظور بهینه‎سازی ریزازدیادی گونه نمدار در شرایط درون شیشه‎ای انجام گرفت. ریزنمونه‎ها به صورت تصادفی از بهترین پایه‎های نمدار در جنگل توسکاستان گرگان جمع‎آوری و کشت گردیدند. یافته‎ها: داده‎های به ‎دست آمده با طرح کاملا تصادفی به وسیله نرم افزار MSTATC مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با توجه به نتایج حاصل از این بررسی، از بین یازده ریزنمونه مورد آزمایش، ساقه حاوی جوانه انتهایی فلس‎دار به عنوان مناسب‎ترین ریزنمونه و IBA با غلظت ۱/۰ میلی‎گرم بر لیتر به عنوان مناسب‎ترین ترکیب هورمونی محیط کشت در ساقه‎زایی در نظر گرفته شد. بحث و نتیجه‎گیری: امید می‎رود نتایج حاصله بتواند در تحقیقات کشت بافت و تکثیر و هم‎چنین در مطالعات پایه مولکولی در این گونه مفید واقع شود

Keywords:

نمدار , محیط کشت , ریز نمونه , ساقه‎زایی , هورمون