مقایسه قابلیت های مدل اکولوژیکی ایران و فائو در برآورد توان اکولوژیکی اراضی برای کاربری مرتع داری (مطالعه موردی منطقه میداوود در شرق استان خوزستان)
Publish place: Environmental Science and Technology، Vol: 18، Issue: 4
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 182
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESTJ-18-4_007
تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1400
Abstract:
زمینه و هدف: ارزیابی توان اکولوژیک به معنای عینیت بخشیدن به قابلیت بالقوه سرزمین در قالب کاربریهای انجام پذیر و مورد انتظار است. روش بررسی: منطقه میداوود در شهرستان باغملک در استان خوزستان قرار گرفته و دارای سیمای متنوعی از جمله کوهستان، دشت های دامنه ای، اراضی پست، اراضی جنگلی و مراتع میباشد. بخش قابل ملاحظهای از منطقه مورد مطالعه به مراتع تعلق دارد و در این تحقیق سعی بر آن است که توان بالقوه اراضی جهت کاربری مرتعداری با استفاده از دو مدل کیفی مخدوم و فائو و به کمک نرم افزار [۱]GIS، تعیین گردد. در ادامه طبق مدل اکولوژیکی مرتعداری در ایران و با استفاده از زبان پرس و جوی سامانه اطلاعات جغرافیایی، واحدهای دارای قابلیت مرتعداری مشخص شدند. یافتهها: طبق مدل فائو از میان ۸ واحد اراضی، پنج واحد برای مرتعداری، مناسب و باقی واحدها نامناسب تشخیص داده شد. طبق مدل مخدوم نیز ۲۳۸ واحد در طبقه ۳ و ۷۱ واحد در طبقه ۴ مرتعداری قرار گرفتند. بحث و نتیجه گیری: مقایسه دو مدل نشان داد که یگانهای محیط زیستی در مدل مخدوم دارای تعداد بسیار بیشتر و مساحت کمتری نسبت به واحدهای روش فائو میباشند، از طرفی دیگر مدل فائو با کاربری کنونی اراضی تناسب بالاتری را نشان داد. با توجه به کمبود اراضی مناسب مرتعداری در ایران، میتوان گفت که مدل مخدوم از نظر اجرایی و طرحهای مدیریتی کشور، در منطقه میداوود مناسب نبوده و مدل فائو ترجیح داده میشود. [۱]- Geographic Information System
Keywords:
Authors
زینب رادان
دانش آموخته کارشناسی ارشد ارزیابی و آمایش سرزمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، اهواز، ایران.
سید محمود شریعت
استاد دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
احمد لندی
استادیار گروه خاکشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
نعمت اله جعفرزاده
استاد مرکز تحقیقات فناوری های محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
نوشین سنجرانی پور
دانشجوی دکتری مدیریت محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :