بررسی غلظت نیتروژن وروی درافزایش عملکرد خیارگلخانه ای درکشت بدون خاک

سیستمهای کشت هیدروپونیک با توجه به مزایای بسیاری چون افزایش عملکرد، تولید محصول بهداشتی و یکنواخت و کاهش نیا ز به کارگر، در حال گسترش است. سبزیجات در گلخانه ها در هر مرحله ا ز رشد گیاه، احتیاج به ذخیره کافی از مواد غذایی در بسترهای مختلف کشت دارند .این پژوهش در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحدخوراسگا ن با هدف انتخاب فرمول غذایی مناسب برای افزایش عملکرد کمی خیارگلخانه ای درسیستم کشت بدون خاک اجراء شد . این آزمایش شامل 3 تیما ر و برای هر تیمار 3 تکرار ودر هر تکرار 5 عدد گیاه که به صورت طرح کامل تصادفی انجام شد اجراء گردید.در مجموع 45 گلدان مورد در نظر گر فته شد .دراین مطالعه ازترکیب% 50 حجمی پرلیت و% 50 حجمی کوکوپیت به عنوان بستر کشت استفاده شد. تیمارهای اصلی مورداستفاده دراین تحقیق شامل 3 نوع محلول غذایی به نامهای پاپادوپولس ، مورگان، فائو می باشد. بیشترین غلظت نیتروژن در میوه خیار درمرحله اول مربوط به تیمار محلول غذایی فائو وکمترین مقدارمربوط به محلول غذایی مور گا ن است. مقایسه میانگین ها نشان دادکه بین سه محلول فا ئو ، پاپادوپولس و مورگان از نظر آماری تفاوت معنی داری در سطح پنج درصد وجود ندارد. بیشترین غلظت نیتروژن در میوه خیار در مر حله دوم مربوط به تیمار محلول غذایی فائو وکمترین مقدارمربوط به محلول غذایی مور گا ن است. مقایسه میانگین ها نشان دادکه بین سه محلول فائو ، پاپادوپولس و مورگان از نظر آماری تفاوت معنی داری در سطح پنج درصد وجود ندارد.. بیشترین غلظت روی درمیوه خیار در مر حله اول مربوط به تیمار محلول غذایی فائووکمترین مقدارمربوط به محلول غذایی پاپادوپولس است

Keywords:

محلول غذایی , خیار گلخانهای , کشت بدون خاک