تحلیل عددی تغییر شکل های پس از وقوع زلزله در سازه های خاکی مطالعه موردی: سد سن فرناندوبالائی

موارد زیادی از وقوع خرابی یا تغییر شکل های بزرگ بر اثر روانگرائی ناشی از زلزله در سندها و سایر سازه های خاکی، در ادبیات موضوع ثبت شده است. تغییر شکل های ناشی از اثر مستقیم لرزه های زلرله بخاطر طبیعت رفت و برگشتی نیروی زلزله، ناچیز است. تغییر شکل های بزرگ (و یا خرابی کامل در سازه های خاکی، بر اثر روانگر شدن بخشی از مصالح این سازه ها و تحت اثر مستقیم مولفه برشینیروهای ثقلی صورت می گیرد. براساس ایده های فوق، یک مدل الاستوپلاستیک برای تعرفی رفتار ماسه های روانگرا شونده معرفی شده اس. این مدل الاستوپلاستویک، که براساس مفاهیم «حالت پایدار» و «سطح خرابی» تغییر شکل های ایجاد شده در سد سن فرناندو بالائی، که بر اثر زلزله سال ۱۹۷۱ متحمل تغییر شکل های بزرگ شد. بااستفاد از متداجزای محدود به صورت عدد تحلیل شده است. نتایج حاصل از تحلیل مطابقت خوبی با تغییر شکل های مشاهده شد در سد، پس از وقوع زلزله دارد.