مروری بر مفهوم برنامه ریزی راهبردی در عرصه شهرسازی
Publish place: The 4th National Conference on New Technologies in Architectural, Civil and Urban Engineering of Iran
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,644
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BTCONF04_162
تاریخ نمایه سازی: 20 مهر 1400
Abstract:
ناکارآمدی برنامه ریزی جامع – عقلانی سبب تغییر و تحول در تعریف دانش شهرسازی شده است. بر همین اساس، شهرسازی یک فرایند فنی و سیاسی است که به مسائلی مانند توسعه و طراحی کاربری زمین و محیط ساخته شده، شامل هوا، آب و زیرساختهایی که از داخل مناطق شهری عبور میکند، مانند حمل و نقل، ارتباطات و شبکه های توزیع می پردازد و بنا به ماهیت خود بیش از هر چیز از شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی هر کشور تاثیر میپذیرد و اصلی ترین هدف آن رفاه عمومی است. در مجموع، تنوع زیاد انواع پروژه هایی که برنامه ریزان بر روی آنها کار میکنند، عدم اجماع بر روی فرایندها و اهداف، و رویکردهای مختلف اتخاذ شده در شهرها و کشورهای مختلف تنوع زیادی در شهرسازی معاصر ایجاد کردهاند. برنامه ریزی راهبردی فرایندی است که راه های اصلی و اساسی برای رسیدن به اهداف را ترسیم میکند و ابزارهای لازم را برای این ماموریت فراهم می کند. رویکرد راهبرد توسعه شهر به وسیله اتحادیه شهرها و بانک جهانی حمایت میشود و از طریق بکارگیری تکنیکهای مشارکتی و ظرفیتسازی اجتماعی سعی در توسعه پایدار شهری دارد . از جمله دستاوردهای برنامه ریزی راهبردی میتوان به تلفیق اهداف کالبدی و غیر کالبدی، تلفیق عوامل برنامه ریزی با عوامل اجرایی و مشارکت عمومی، تاکید بر انعطاف پذیری و پویایی، برنامه ریزی برای شهر در غالب یک سیستم یکپارچه از سیستم های فرادست و فرودست، نگاه به شهر فرای بعد کالبدی آن و توجه به نیازهای اجتماعی و فرهنگی، جامعنگری به جای مطالعات جامع و استفاده از الگوی حلزونی و چرخه ای به جای الگوی خطی اشاره کرد. در این پژوهش ابتدا فرآیند و اساس کار برنامه ریزی راهبردی و سپس نکات منفی و مشکلاتی که برای اجرا در پیش دارد بررسی میشود.
Keywords:
Authors
علی اتحادی
دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
علی آقازاده خاتونی
دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران،
مجید قاسمی
دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات