طراحی و اعتباریابی الگوی بهبود کیفی آموزش و اشتغال زایی (مطالعه موردی: آموزشگاه های فنی و حرفه ای شهر تهران)

پیشینه و اهداف: مفهوم آموزش در سال های اخیر موردتوجه همه متصدیان امور سازمان بوده است و همگان در مورد ضرورت طراحی و اجرای راهبردهای موثر و کاربردی آموزشی اتفاق نظر دارند؛ اما آنچه مهم است تدوین یک الگوی منسجم و یکپارچه اثربخش و شناسایی عوامل موثر در سیستم آموزش است که بتوان با استفاده از نتایج به دست آمده آموزش های مطلوب و اثربخشی را طراحی کرد. کیفیت آموزش در صورتی کارکرد مثبت خواهد داشت که بسان یک کلیت واحد به تمامی ابعاد آن به طور یکسان توجه شود. مقوله تحرک در آموزشگاه ها به سیاست گذاری راهبردی درازمدت به منظور اقدامات مقتضی برای بهبود فعالیت های پژوهشی، آموزشی و خدماتی نیاز دارد و از طرفی برای پویندگی و ایجاد بستری پویا برای هماهنگی میان بخش های مختلف یک آموزشگاه ضروری به نظر می رسد. هدف از پژوهش حاضر طراحی و اعتبار یابی الگوی بهبود کیفی آموزش و اشتغال زایی در آموزشگاه های فنی و حرفه ای شهر تهران است.روش ها: ازلحاظ شیوه گردآوری داده ها اکتشافی ترکیبی است. جامعه آماری شامل مدیران و اساتید در آموزشگاه های فنی و حرفه ای بودند که در حوزه آموزش، دانش و تجربه لازم را داشتند. روش نمونه گیری قضاوتی هدفمند بود. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته بود که حجم نمونه براساس نمونه گیری نظری و رسیدن به اشباع نظری تعیین شد. تمامی مصاحبه ها ضبط و برای کدگذاری، اصلاح و اخذ بازخورد، از آن ها بهره برداری شده است. درمجموع با ۱۳ نفر مصاحبه شده است. جهت تحلیل داده ها از کدگذاری باز، محوری و گزینشی استفاده شد. ابتدا مقوله ها و دسته بندی ها بعد از تایید خبرگان در الگو کدگذاری شدند که درمجموع در این مرحله ۲۳۰ کد از ۱۳ مصاحبه و بررسی مستندات، تجربیات آموزشی موثر و سایر منابع، استخراج شده است. با مقایسه و طبقه بندی کدهای مشابه ۹۰ مفهوم استخراج شده و درنهایت از طریق طبقه بندی مفاهیم مشابه ۳۳ مقوله فرعی منفک شد که در ۶ مقوله کلی شرایط علی، پدیده محوری، شرایط زمینه ای، شرایط مداخله گر، راهبردها و پیامدها دسته بندی گردید.یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده این الگو دارای شرایط علی (توانمندی های مربیان، سنجش و تفسیر عملکرد برند و شناسایی و تدوین ارزش ها و موضع برند) شرایط زمینه ای(طرح های منابع انسانی و فرهنگ ارزش آفرینی در سازمان،اعتماد به برند و تجهیزات آموزشی سخت افزاری و نرم افزاری)، شرایط مداخله گر که شامل عوامل محیطی کلان ( تعهدات قانونی آموزشگاه ،  اعتبار بین المللی مدارک فنی و حرفه ای) و عوامل محیط خرد(سطح مشتریان، سطح رقبا و دانش آن ها، راهبردها (ارتباطات پایدار و بازاریابی رابطه مند، نوآوری تحول آفرین، برنامه ریزی آموزشی، بازاریابی عملکردی) پیامدها(ارزش برای جامعه، ارزش برای سازمان و ارزش برای مشتری) است.  نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که پدیده طراحی و اعتبار یابی الگوی بهبود کیفی آموزش و اشتغال زایی، متاثر از عوامل گوناگونی همچون شخصیت و هویت برند است و برای پی ریزی یک الگوی آموزشی ارزش آفرین و اثربخش در ابتدا باید به نشان و نشان واره مفهومی آن و اصالت و اعتباری که برای آموزشگاه ایجاد می کند توجه ویژه نمود. تعیین، تعریف و شفاف سازی هویت بصری برند و جایگاه یابی مناسب آن در ادراک گروه های مخاطب مساله ای مهم بوده است. به علاوه ایجاد چهارچوب ارزش های جامعه محور و کارآفرینی و اخلاقی عمل کردن به نحوی که اعتماد عمومی تقویت شود به معنای دنبال نمودن منافع عمومی با پاسخ گویی و شفافیت و خدمت کردن به صورت حرفه ای همراه با شایستگی، کارایی و بی طرفی و احترام، برابری و عدالت در رفتار با مشتریان است. همچنین  چگونگی عملکرد کارآفرینانه آموزش موضوعی است که بسیار حائز اهمیت است. سنجش و پایش مستمر عملکرد سازمان می تواند به عنوان ابزار مدیریتی قدرتمندی به مدیران در جهت نیل به اهداف کلی و استراتژیک سازمان ها کمک نماید. الگوی پژوهش، اعتبار سنجی شد  و متخصصان، الگوی طراحی شده به منظور بهبود کیفی آموزش و اشتغال زایی درآموزشگاه ها را مطلوب ارزیابی کردند. در نتیجه می توان از این الگو در آموزشگاه های فنی و حرفه ای بهره برد.

Keywords:

الگوی آموزشی , آموزشگاه , آموزش فنی و حرفه ای , تئوری داده بنیاد