پیش نگری دمای ایران در آینده نزدیک (۲۰۴۰-۲۰۲۱) بر اساس رویکرد همادی چند مدلی CMIP۶
Publish place: Physical Geography Research، Vol: 53، Issue: 1
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 424
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPHGR-53-1_004
تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1400
Abstract:
هدف از این پژوهش پیشنگری دمای ایران بر اساس رویکرد همادی چندمدلی (MME) با کاربست مدلهای CMIP۶ است. برونداد پنج مدل برای دوره تاریخی (۱۹۹۵-۲۰۱۴) و آینده نزدیک (۲۰۱۲-۲۰۴۰) تحت دو سناریوی بدبینانه (SSP۳-۷.۰) و خیلی بدبینانه (SSP۵-۸.۵) بهکار گرفته شد. برای درستیسنجی مدلها از سنجههای آماری MBE و NRMSE و دادههای دمای روزانه ۱۲۰ ایستگاه همدید استفاده شد. از روشهای تغییر عامل دلتا (DCF) و میانگین وزنی مستقل (IWM) بهترتیب برای تصحیح اریبی و ایجاد یک مدل همادی استفاده شد. برای آشکارسازی تنشهای گرمایی از شاخص طول مدت گرما (WSDI) استفاده شد. نتایج نشان داد که تصحیح اریبی و همادیکردن مدلها با روش IWM پیشنگری دمای سالانه را بهویژه در مناطق خشک و نیمهخشک نسبت به مناطق مرطوب شمالی بهبود میبخشد. نتایج کلی نشان داد که بر اساس سناریوهای SSP۳-۷.۰ و SS۵-۸.۵، میانگین دمای سالانه کشور بهترتیب ۱۳/۱ و ۲۶/۱ درجه سلسیوس افزایش خواهد یافت. کمینه بیهنجاری در جنوب شرق و بیشینه آن در مناطق شمال غربی و مرکزی ایران اتفاق میافتد. شاخص طول مدت گرما نیز بیهنجاری مثبت را برای آینده نشان میدهد. بر اساس سناریوی SSP۵-۸.۵، بیشینه این شاخص در سواحل جنوبی ایران بیهنجاری مثبت ۵/۷۴ روز را نشان میدهد.
Keywords:
Authors
آذر زرین
استادیار آبوهواشناسی، گروه جغرافیا، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
عباسعلی داداشی رودباری
پژوهشگر پسادکتری آب و هواشناسی، گروه جغرافیا، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :