ارایه روشی برای تشخیص چهره با رویکرد مهندسی معکوس مبتنی بر یادگیری عمیق

تشخیص چهره یک فرایند محاسباتی پرچالش است که انسان به راحتی قادر به انجام آن است. گرچه این توانایی مهم انسان، در تشخیص چهره های آشنا، بسیار بهتر از چهره های ناآشنا عمل م یکند. در بررسی توانایی برتر انسان در تشخیص چهره های آشنا، آنچه نظریات فعلی مطرح می کنند آن است که برای نمایش چهره های آشنا و ناآشنا از ویژگی های متفاوتی استفاده می شود. در پژوهش حاضر، از یک رویکرد مهندسی معکوس برای تعیین ویژگی هایی از چهره که در تشخیص چهره های آشنا نقش اساسی دارند، استفاده شده است. بر خلاف دیدگاه کنونی، ما دریافتیم که همان زیرمجموعه از ویژگی هایی که در تطبیق چهره های ناآشنا از آنها استفاده می شود، در تشخیص چهره های آشنا نیز کاربرد دارند. همچنین ما نشان دادیم که چگونه از این ویژگی ها می توان در یک الگوریتم تشخیص چهره مبتنی بر شبکه عصبی عمیق استفاده کرد. بدین ترتیب، چارچوب جدیدی را پیشنهاد دادیم که در آن از فرض نمایش ادراکی مشابهی برای همه چهره ها استفاده شده است و از ترکیب شناخت و ادراک برای تشخیص بهتر چهره های آشنا توسط انسان، استفاده می کند

Keywords:

تشخیص چهره , چهره های آشنا , فضای چهره , شبکه عصبی عمیق , فضای ویژگی , مهندسی معکوس