بررسی رابطه دین مداری با کاهش ناهنجاری های اجتماعی در دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان تبریز

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه دین مداری وکاهش ناهنجاری اجتماعی در دانش آموزان گرفت. جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان پسر و دختر دوره متوسطه شهرستان تبریز که تعدادشان ۵۷۵ نفر بوده در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ می باشد . ۲۳۵ نفر از این دانش آموزان با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته ۲۱ سوالی دینداری ۵ گزینه ای طیف لیکرت و برای سنجش ناهنجاری های اجتماعی از پرسشنامه محقق ساخته۳۰سوالی ۵ گزینهای طیف لیکرت استفاده شدکه روایی آنها از نوع محتوایی و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۰/۹۲، ۰/۸۱ برآورد گردید. برای تحلیل آماری داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسیون، آزمون t مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شده است.یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین دین مداری و کاهش ناهنجاریهای اجتماعی ادانش آموزان مقطع متوسطه شهر تبریز رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین دین مداری و کاهش دزدی، کاهش دروغ، کاهش بزهکاری و کاهش اعتیاد ادانش آموزان مقطع متوسطه شهر تبریز رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین میزان دین مداری در ادانش آموزان دختر و پسر یکسان نمی باشد و ادانش آموزان دختر دارای دین مداری بیشتری هستند.

Keywords:

آموزش و پرورش , تربیت , دین , دینداری , ناهنجاری اجتماعی