اثر شوری و دما بر خصوصیات فیزیولوژیک جوانه زنی و رشد گیاهچه چای ترش (Hibiscus sabdariffa)

به منظور بررسی اثر شوری و درجه حرارت بر جوانه زنی و رشد گیاهچه چای ترش آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار در آزمایشگاه زراعت دانشگاه گنبد کاووس، در خرداد ماه ۱۳۹۰ اجرا شد. عامل اول شامل ۵ سطح شوری (۰، ۳-، ۶-، ۹-، ۱۲- بار) و عامل دوم درجه حرارت در ۳ سطح (۲۵، ۳۰، ۳۵ درجه سانتی گراد) بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر دما بر ویژگی های طول ساقه چه، طول ریشه چه، سرعت جوانه زنی و پویایی مواد در سطح یک درصد و بر وزن خشک ساقه چه در سطح ۵ درصد معنی دار بود. همچنین اثر شوری بر تمام ویژگی های به جز وزن خشک ریشه چه در سطح یک درصد معنی دار بود، در حالی که بر همکنش شوری و دما تنها بر طول ریشه چه، وزن خشک گیاهچه، وزن خشک ساقچه و سرعت جوانه زنی معنی دار بود. تجزیه رگرسیونی نشان داد که بیشترین کاهش به ازای هر واحد افزایش شوری در طول ساقه چه با ۳۸/۹ درصد و کمترین کاهش در پویایی مواد با ۵۴/۲ درصد مشاهده شد. همچنین بیشترین درصد جوانه زنی و پویایی مواد، در دمای ۳۱ درجه سانتی گراد حاصل شد. در مورد صفاتی که بر همکنش شوری و دما بر روی آنها معنی دار بود، کمترین اثر سوء نمک در دمای ۳۰ درجه سانتی گراد حاصل شد. بنابراین با توجه به نتایج حاصله می توان بیان داشت که دمای مناسب برای این گونه حدود ۳۰ تا ۳۱ درجه سانتی گراد تخمین زده شد.

Keywords:

ریشه چه , ساقچه , سرعت جوانه زنی , نمک