بررسی الگوی پراکنش مکانی نبکا (مطالعه موردی: دشت صوفیکم، استان گلستان)

نبکا نقشهای متعددی در پایداری اکوسیستمهای مناطق خشک و فراخشک دارد؛ مهمترین نقش آن حفظ پوشش گیاهی و تثبیت ماسههای روان است. تحقیق حاضر بر اساس روش میدانی شمارش ۱۴۷ نبکا در دشت صوفیکم استان گلستان انجام شده است. بهمنظور بررسی تعیین نوع الگوی پراکنش نبکاها و عوامل تاثیرگذار در پراکنش مکانی آنها، خصوصیات مورفومتریک نبکاها (طول، عرض، و ارتفاع نبکاها) در عرصه تعیین شد و موقعیت مکانی آنها ثبت گردید. همچنین، برای تعیین خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک از راس نبکاها خاک نمونهبردار شد و سپس تحلیل مکانی نبکاها با استفاده از توابع k رایپلی، g تکمتغیره، و تابع همبستگی نشاندار انجام شد. پراکنش مکانی نبکاها در فاصلههای بین ۰ تا ۵۰ متر بهصورت کپهای تعیین شد. همچنین، تحلیل تابع همبستگی نشاندار با احتمال ۹۵درصد و در سطح ۵درصد برای پارامترهای طول نبکا، کجشدگی رسوبات، اسیدیته، و ماده آلی خاک نبکاها بیانگر تاثیر این عوامل در الگوی پراکنش بود و سایر پارامترهای مورد مطالعه تاثیری نداشتند. با توجه به نقش مثبت نبکا در کاهش اثر فرسایش بادی، بررسی پراکنش مکانی و عوامل موثر در پراکنش و توسعه نبکاها و ضرورت آگاهی از فرایندهای طبیعی آنها میتواند در مدیریت بهتر بهمنظور کاهش میزان فرسایش بادی کاربردی باشد.

Keywords:

آمار مکانی , استان گلستان , تابع همبستگی نشاندار , دشت صوفیکم , نبکا