بررسی اثر شدت های نوری بر صفات رشدی، میزان فتوسنتز و هیپریسین کل در رقم توپاز و اکوتیپ میشو گیاه داروییHypericum perforatum
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 397
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ECOPH-7-3_005
تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1400
Abstract:
گل راعی (Hypericum perforatum L.) یک گیاه علفی دائمی با متابولیت هائی مانند هیپریسین، سودوهیپریسین و هیپرفورین، بطور گسترده برای درمان افسردگی مورد استفاده قرار می گیرد. به منظور ارزیابی شدت نور (سه سطح نوری شامل شدت نور کامل، ۷۵ درصد و ۵۰ درصد) روی ارتفاع بوته، تعداد روزنه برگی، غلظت کلروفیل، فتوسنتز، تعداد غده برگی، وزن تر و خشک گل راعی و تولید هیپریسین کل آن در رقم توپاز و اکوتیپ میشو در سیستم هیدروپونیک با بستر ماسه ای، آزمایشی بصورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشگاه تبریز در سال ۱۳۹۶ اجرا شد. میزان غلظت کلروفیل و هیپریسین کل گل راعی با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد. نتایج حاصل نشان داد که اثر تیمار نوری روی صفات وزن تر و خشک بوته ، ارتفاع، تعداد غده برگی ، کلروفیلa ، کلروفیل b ، روزنه برگی، فتوسنتز و میزان هیپریسین کل در بین رقم توپاز و اکوتیپ میشو اختلاف معنی دار بود. بیشترین وزن تر و خشک، تعداد غده برگی، فتوسنتز و هیپریسین کل مربوط به تیمار نوری کامل (۱۰۰ درصد) بود. همچنین بیشترین میزان ارتفاع بوته، کلروفیل a و کلروفیل b مربوط به تیمار ۵۰ درصد نور بود. در تمام صفات اندازه گیری شده رقم توپاز نسبت به اکوتیپ میشو برتری نشان داد. براساس نتایج حاصل می توان با مدیریت مناسب شدت نور میزان هیپریسین گل راعی را افزایش داد.
Keywords:
Authors
جاوید عمارت پرداز
دکترای فیزیولوژی گیاهان زراعی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
سجاد محرم نژاد
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکزتحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل، مغان
جابر پناهنده
گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
مسعود چمنی
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
محمدرضا زاده اسفهلان
دانش آموخته زراعت، دانشگاه علوم تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردبیل، اردبیل، ایران
حسین کربلایی خیاوی
بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مغان، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :