بررسی تاثیر استقرار استاندارهای اعتبار بخشی بر میزان مرگ و میر بیماران در بیمارستان های منتخب مشهد

مقدمه: در گروه های تخصصی و مراکز پزشکی، بهبود سلامت بیمار از طریق ایجاد استانداردها با استفاده از برنامه های اعتباربخشی، از اهداف مترقی محسوب شده است. یکی از نشانگرها برای بررسی سطح سلامت یک جامعه، مرگ و میر می باشد. هدف کلی این پژوهش بررسی رابطه استقرار استانداردهای اعتباربخشی با میزان مرگ و میر بوده است. روش پژوهش: این مطالعه به صورت توصیفی - مقطعی در سال ۱۳۹۶ با جامعه آماری کلیه بیمارستان های مشهد که ۱۰ بیمارستان به عنوان نمونه انتخاب شدند، انجام پذیرفت. داده های این پژوهش را نمرات اعتباربخشی بیمارستان ها و نسبت مرگ و میر به پذیرش بستری قبل و بعد از اجرای استانداردهای اعتباربخشی تشکیل می داد. روش گردآوری داده ها به صورت میدانی با تکمیل چک لیست ها توسط محقق انجام شد. برای تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی (درصد ها، فراوانی، میانگین و انحراف معیارها) و برای بسط نتایج، از آزمون t-test استفاده شد. یافته ها: نشان داد که با توجه به مقدار احتمال معنی داری ۰.۰۲۷ که از ۵% کمتر است فرض صفر آماری یعنی برابری میانگین ها رد می شود و با توجه به مثبت بودن حد پایین و بالای فاصله اطمینان، میانگین نسبت مرگ و میر ها در قبل از اجرای استاندارد ها بیشتر از این نسبت در بعد از اجرای استاندارد ها بوده است. نتیجه گیری: بین اجرای استانداردهای اعتباربخشی با نسبت مرگ و میر در بیمارستان های مورد مطالعه رابطه معنی داری وجود دارد؛ استقرار این استانداردها می تواند میزان مرگ و میر بیمارستانی را کاهش دهد.

Keywords:

استانداردها , اعتباربخشی , مرگ و میر , بیمارستان