دیلتای و بنیادگذاری علوم انسانی

چکیده۱۹۱۱ )، فیلسوف آلمانی و از بنیانگذاران فلسفه قارهای علوم انسانی در غرب، طرح - ویلهلم دیلتای ( ۱۸۳۳دانسته است. این طرح دارای دو بخش سلبی و ایجابی « نقد عقل تاریخی » ، فکری خود را به پیروی از کانتاست. در بخش سلبی، دیلتای ضمن اذعان به کانتی بودن پروژه فکری خود و تصدیق تلقی کانتی از ماهیتو کارکرد فلسفه به نقادی معرفت شناسی غیرتاریخی، نظریه سوبژکتیویته و مقولات و عدم کارآمدی آن درفلسفه علوم انسانی میپردازد. بخش ایجابی اما در دو گام به طرح روانشناسی و طرح هرمنوتیک حیاتتاریخی اجتماعی به عنوان بنیاد فلسفی علوم انسانی میپردازد. وی ضمن نقادی پوزیتیویسم و هیستوریسمرا از هیستوریسم به عنوان « تاریخمندی » را از پوزیتیویسم و « عینیت » ، (تاریخیگری) در فلسفه علوم انسانیهگل و قرار دادن آن در بستری « روح عین ی » نقاط قوت این دو بر میگیرد. دیلتای با بهرهگیری از ایدهتاریخی تجربی فرهنگی، در کنار تبیینی که از رابطه سهگانه تجربهزیسته، عینیتیافتگیهای حیات و تعابیرحیات ارائه داده، به دفاع فلسفی از عینیت علوم انسانی میپردازد.

Keywords:

دیلتای , کانت , ابژکتیویته , فلسفه علوم انسانی , روح عینی , هرمنوتیک