تبیین و تحلیل مبانی انسانشناختی آگوست کنت در پارادایم اثباتی

انسانشناسی در معنایی غیر از رشته انسانشناسی رایج از جمله معرفت یها ی است که پارادایمهای علمی در ساختار و روش خود مبتنی برآن ه ندست . آگوست کنت بعنوان آغازگر جریان پوزیتیویستی، پارادایم پوزیتیویستی و علم جامعهشناسی را بر انسانشناسی نوینی بنا کرد. او انسان را به گونهای تصویر میکند که از درون آن زندگی اجتماع ی و به تبع آن علم فیزیک اجتماعی پدید میآید. این فرایند شاهدی بر آناست که معرفت علمی در چارچوبی بیطرف نسبت به گزارههای جهانشناختی و انسانشناختی شکل نمیگیرد و معرفت علمی مبتنی بر گزارههای مشاهدهناپذیری است که علم نه از آنها سخن میگوید و نه ابزارهای لازم برای بررسی آنها را دارد. استخراج گزارههای انسان شناختی آگوست کنت و ترسیم رابطه آن گزارهها با بخشهای مختلف علوم انسانی پوزیتیویستی نشان میدهد رویکردهای علوم انسانی در سطحی از معرفت ماقبل علمی اولا قیاس پذیرند و ثانیا با تغییر مبانی انسان شناختی یک رویکرد ، نوع تازهای از معرفت علمی میتواند شکل بگیرد.

Keywords:

نسانشناسی علوم انسانی , انسانشناسی آگوست کنت , انسانشناسی پارادایم اثباتی , انسان در علوم انسانی , انسان و جامعه شناسی