تاثیر یک جلسه فعالیت مقاومتی دایره ای برسطح میوژنین و میوستاتین پلاسما

هدف: رشد و هایپرتروفی عضلانی، تحت تاثیر عوامل مختلف از جمله عوامل تنظیمی میوژنیک۱ و عامل تغییر شکل رشدی بتا۲ قرار می گیرند. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر یک جلسه فعالیت مقاومتی دایره ای بر سطح میوژنین و میوستاتین پلاسما بود. روش شناسی: دوازده مرد جوان سالم (انحراف معیار± میانگین؛ سن ۱/۲±۱/۲۲ سال، قد ۵/۶±۲/۱۷۶ سانتی متر و وزن ۲/۸±۰/۶۹ کیلوگرم) پس از آشناسازی و تعیین ۱-RM در یک جلسه فعالیت و یک جلسه کنترل شرکت نمودند. در جلسه فعالیت افراد با شدت ۵۵ درصد ۱-RM و سه ست با ۱۵ تکرار و دو دقیقه استراحت بین هر چرخه را اجرا نمودند، اجرای دو جلسه فعالیت مقاومتی و کنترل به فاصله یک هفته انجام شد. قبل از فعالیت، پس از فعالیت، یک ساعت ریکاوری و صبح روز بعد نمونه خونی در حالت ناشتا گرفته شد و برای اندازه گیری میوژنین و میوستاتین به روش الایزا مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس مکرر( ۴×۲) نشان داد که مقادیر میوژنین در جلسه فعالیت به طور معنی داری بالاتر از جلسه کنترل بود (۰۵/۰< P). مقدار میوژنین پس از فعالیت به طور معنی داری بیشتر از سایر زمان ها بود (۰۵/۰< P). تعامل زمان و فعالیت بر مقدار میوژنین تاثیر معنی داری داشت (۰۵/۰< P). تعامل زمان و فعالیت بر مقدار میوستاتین اثر معنی داری داشت (۰۵/۰< P). مقدار میوستاتین ۲۴ساعت پس از فعالیت به طور معنی داری کمتر از بلافاصله بعد فعالیت و قبل از فعالیت (۰۵/۰< P) بود. نتیجه-گیری: با توجه به یافته های تحقیق حاضر فعالیت مقاومتی دایره ای محرک قوی و اثر گذار بر میوژنین و میوستاتین پلاسما می-باشد. بنابراین این نوع فعالیت می تواند به عنوان محرکی برای هایپرتروفی عضلانی در نظر گرفته شود. با توجه به اهمیت میوژنین و میوستاتین در رشد بافت عضلانی پیشنهاد می شود تحقیقات بعدی در زمینه تاثیر فعالیت یا تمرین مقاومتی دایره ای بر بیان ژن میوژنین و میوستاتین عضله انجام شود.

تاثیر یک جلسه فعالیت مقاومتی دایره ای برسطح میوژنین و میوستاتین پلاسما Keywords:

هایپرتروفی , عوامل تنظیمی میوژنیک , عامل تغییر شکل رشدی بتا , فعالیت مقاومتی