اثربخشی زوج درمانی متمرکز بر هیجان مبتنی بر مدل درمان آسیب دل بستگی بر بخشش در زن های آسیب دیده از خیانت زناشویی
Publish place: Family Counseling and Psychotherapy، Vol: 9، Issue: 1
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 417
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FCP-9-1_009
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1400
Abstract:
مدل درمان آسیب دل بستگی رویکردی ساختاریافته برای درمان و بهبود روابط آشفته است که بر چرخههای تعاملی منفی پایدار در اثر آسیبپذیری هیجانی عمیق، توجه دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی متمرکز بر هیجان مبتنی بر مدل درمان آسیب دل بستگی بر بخشش در زنهای آسیب دیده از خیانت زناشویی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر، آزمایشی تک موردی از نوع طرحهای خط پایهی چندگانه ناهم زمان بود و جامعهی آماری آن را ۵۳ زن خیانت دیده مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بوشهر تشکیل میدادند. نمونه پژوهش دربرگیرنده ۳ زن خیانت دیده از میان زنهای مراجعه کننده به این مراکز بودند که با در نظر گرفتن ملاک های ورود و خروج از پژوهش، پاسخ به پرسشنامهی بخشش (رای و همکاران، ۲۰۰۱) و با روش نمونهگیری هدفمند-داوطلب انتخاب و به همراه همسر پیمانشکن خود در درمان شرکت داده شدند. زوج درمانی هیجان محور مبتنی بر مدل درمان آسیب دل بستگی در سه مرحله خط پایه، مداخله و پیگیری انجام شد. دادهها به روشهای ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی تجزیه وتحلیل گردید. یافتههای حاصل نشان داد که مدل درمان آسیب دل بستگی موجب افزایش معنیدار بخشش در میان زنهای خیانت دیده در مرحله درمان (۲۶/۳۵ درصد بهبودی) و پیگیری (۹۳/۴۵ درصد بهبودی) شده است؛ بنابراین یافتههای پژوهش روشنگر این است که مدل درمان آسیب دل بستگی میتواند بهعنوان مداخله ای موثر در کاهش آسیبهای ناشی از خیانت زناشویی مورداستفاده قرار گیرد.
Keywords:
Authors
مصطفی دهقانی
گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، خوزستان، ایران
خالد اصلانی
دانشیار گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
عباس امان الهی
دانشیار گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
غلامرضا رجبی
استاد گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی،دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :