بررسی ساختار بازار صنعت بانکداری و آثار ادغام های فرضی بر آن

در این مطالعه با استفاده از رویکرد ساختاری و محاسبه شاخص های تمرکز نسبت k بانک بزرگ، هرفیندال- هیرشمن و هم چنین معرفی معیار بهینگی تعداد بانک، به بررسی ساختار بازار بانکداری ایران پرداخته شده است. نمونه این پژوهش شامل تمامی بانک های داخلی و دوره مورد بررسی ۹۵-۱۳۷۰ است. نتایج برآورد شاخص های مذکور نشان داده است که بازار بانکی ایران در دوره مورد بررسی، از روند کاهش تمرکز و افزایش رقابت برخوردار بوده است که این روند در دهه ۸۰ و پس از ورود بانک های خصوصی شدت گرفته است. در این دوره، صنعت بانکداری ایران از وضعیت انحصاری به وضعیت رقابت ناقص تغییر ساختار داده است. هم چنین رقابت در بعد تسهیلات بیشتر از دو بعد دیگر دارایی و سپرده بوده است. در ادامه تاثیر ادغام های فرضی دو گروه از بانک ها( بانک های متعلق به نیروهای مسلح و بانک های کوچک) بر شرایط رقابتی بازار بانکداری با استفاده از شاخص تمرکز هرفیندال- هیرشمن و معیار بهینگی تعداد بانک سنجیده شده است که نشان از تاثیر ناچیز ادغام های مذکور بر افزایش تمرکز و تاثیر مثبت آن بر معیار بهینگی تعداد بانک دارد.

Keywords:

ادغام , تمرکز , رویکرد scp , ساختار بازار , معیار بهینگی تعداد بانک