ارزیابی زیستگاه کفتار راه راه ایرانی در پارک ملی خجیر و ارائه مدل مطلوبیت به کمک روش HEP

از آنجا که کفتار راه راه در راس هرم غذایی قرار می گیرد اطلاع از وضیعت زیستس آن کمک موثری در جهت حفظ سایر گونه ها خواهد بود. امروزه بیشترین تخریب های زیست محیطی متوجه زیست گاه ها است، لذا حفظ زیست گاه ها و مطالعه آنها به خصوص زیست گاه های گونه ای مهمی چون کفتار از اهمیت بسزایی برخوردار است. ارزیابی زیستگاه به عنوان یک راه حل عملی برای انجام این مهم مطرح است. با ارزیابی زیستگاه می توان مطلوبیت و تعداد واحدهای زیستگاهی موجود برای این گونه را به دست آورد. برای این کار، ابتدا سه بخش در پارک ملی خجیر به عنوان بخش های مطالعاتی گزینش گردید. سپس ارزیابی زیستگاه به روش های HEP و رتبه دهی به متغیرهای مختلف ئدر سه بخش پارک انجام شد. در انتها نتایج حاصل از این دو با یکدیگر مقایسه گردیدند. فاکتورهای عمده ای که به عنوان متغیرهای زیستگاهی برای ارزیابی زیستگاه حیوان مدنظر و مورد قرار گرفته شد. عبارت بودند از فراوانی لاشه و نزدیکی به باغات میوه، فاصله تا جاده، کاربردی و پوشش اراضی و پستی بلندی، فاصله تا روستا، شدت حضور دام در منطقه. براساس نتایج بالاترین نمایه مطلوبیت و بیشترین تعداد واحدهای زیستگاهی به بخش شماره ۳ با نمایه مطلوبیت ۸۷/۰ و تعداد واحدهای زیستگاهی ۳۶۵۴ تعلق گرفت. همچنین مدلی برای مطلوبیت زیستگاه کفتار راه راه ارائه گردید که مسلما یک HIS محلی برای منطقه مورد مطالعه خواهد بود. مدل مطلوبیت زیستگاه کفتار با استفاده از روش میانگین هندسی و چهار متغیر به دست آمد.

Keywords:

کفتارراه راه , ارزیابی زیستگاه , نمایه مطلوبیت , روش رتبه دهی , پارک ملی خجیر