تاثیر مخلوط دو گیاه یونجه (Medicago sativa) و فسکیو (Festuca arundinacea) در گیاه پالایی خاک آلوده به نفت خام سبک

Publish Year: 1385
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 129

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SCJS-4-13_004

تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1400

Abstract:

در جنوب ایران نفت خام یکی از آلوده کننده های مهم خاک به شمار می آید. آلوده شدن خاک به نفت خام به هنگام استخراج، انتقال و پالایش آن رخ می دهد. آلودگی می تواند سبب آسیب به محیط و جمعیت گیاهی و جانوری خاک شود. استفاده از گیاهان وریز موجودات (میکروارگانیزم ها) می تواند به عنوان روش های مناسبی جهت کاهش آلودگی نفتی باشد. در این مطالعه تاثیر مخلوط گیاه یونجه که جزو بقولات (لگوم ها) می باشد و فسکیو که از علف های جمنی (گراس ها) است بر خاک آلوده به غلظت های مختلف نفت خام (۱، ۳، ۵، ۷ و ۱۰ درصد) برای مدت ۱۲۰ روز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، در غلظت بالای نفت تا ۵ درصد، تعداد کل باکتری ها نسبت به شاهد و غلظت های پایین نفت افزایش یافت ولی بین غلظت های ۵، ۷ و ۱۰ درصد از این نظر اختلاف معنی داری دیده نشد. شمارش تعداد باکتری های نفت خوار خاک نیز نشان داد که بیشترین تعداد باکتری های نفت خوار درخاک با آلودگی ۱۰ درصد دیده شد. مقایسه کاهش نفت خام در نمونه های خاک دارای گیاه و غلظت متناظر آنها در نمونه های فاقد گیاه نشان داد که در نمونه های دارای گیاه، کاهش نفت خام بیشتر بود. بررسی مقدار کاهش نفت خام در خاک دارای گیاه نشان داد که بیشترین مقدارکاهش درنمونه ۱ درصد نفت خام بود که کاهش در حدود ۷/۳۶ درصد بود، در حالی که کمترین مقدار کاهش نفت ، در نمونه ۱۰ درصد به میزان ۶/۵ درصد بود. مقدار زیست توده (بیوماس) خشک در نمونه شاهد در حدود ۶/۹ گرم محاسبه شد که بیش از نمونه های دیگر بود. کمترین زیست توده در غلظت ۱۰ درصد به مقدار ۲۴/۰ گرم دیده شد. با وجودی که گیاه پالایی یک روش مناسب برای کاهش نفت خام خاک است ولی بررسی های انجام شده نشان داد که در غلظت های بالاتر از ۵ درصد در خاک ، عملا روش گیاه پالایی فاقد بازدهی مناسب است

Authors

ملک حسین شهریاری

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی آب و خاک، پردیس کشاورزی کرج، دانشگاه تهران

غلامرضا ثواقبی فیروز آبادی

دکترای تغذیه گیاه - آلودگی خاک، دانشیار دانشکده مهندسی آب و خاک، پردیس کشاورزی کرج، دانشگاه تهران

داریوش مینایی تهرانی

دکترای بیوشیمی، استادیار دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی

مونا پدیداران

دانشجوی کارشناسی زیست شناسی، دانشکده علوم، گروه زیست شناسی، دانشگاه شهید بهشتی